Een wijze man en een bewaker deelden de verantwoordelijkheid voor het beheer van een tempel.
Op een dag stierf de bewaker en het was nodig dat hij vervangen werd.
De wijze man verenigde al zijn discipelen om te kiezen wie zij aan zij met hem zou werken.
– Ik zal jullie een probleem voorleggen, zei de wijze.
– Degene die hem als eerst kan oplossen zal de nieuwe bewaker van de tempel worden.
Nadat hij zijn korte toespraak beëindigde, plaatste hij een klein bankje in het midden van de zaal. Daarbovenop plaatst hij een hele dure porseleinen vaas met daarin wat rode rozen om hem te versieren.
– Hier is het probleem, zei de meester.
De discipelen waren verbaasd over wat ze zagen: de verfijnde en zeldzame ontwerpen van de porseleinen vaas, de frisheid en elegantie van de bloemen. Wat betekende dit alles? Wat moest er gedaan worden? Wie zou de vijand zijn?
Na een paar minuten stond één van de discipelen op, keek naar de meester en naar zijn medediscipelen om hem heen. Daarna ging hij resoluut naar de vaas, wierp hem op de grond en vernietigde hem.
– Jij bent de nieuwe bewaker, zei de wijze tegen zijn discipel.
Nadat hij terugkeerde naar zijn plaats, legde hij uit:
– Ik was heel duidelijk tegen jullie: ik zei dat jullie voor een probleem zaten. Het maakt niet uit hoe mooi of fascinerend het probleem kan ogen, hij moet vernietigd worden. Een probleem is een probleem. Het kan een zeldzame vaas zijn, een mooie liefde die nergens meer naartoe gaat, een weg waarvan afgeweken moet worden enz. Er is maar één manier om met problemen om te gaan: meteen aanvallen en niet laten misleiden door de uiterlijke verschijning.
Zo zijn wij ook voor de uitdagingen die ons worden voorgelegd. Om de resultaten te bereiken dienen we met al onze kracht tegen ze in te gaan.
Met dank aan: Wilon Cardoso