Sinaï: van verlatenheid tot verwondering

Plaatsen als de Sinaï symboliseren de meest achtergestelde delen van de samenleving, zoals de armsten die aan de rand van de ellende leven. Tegenstrijdig genoeg, terwijl enerzijds de uitgesloten van de samenleving beschouwd worden als verlaten woestijnen, anderzijds zijn ze als Gods bloementuinen. Want de Here kwam niet voor de gezonden, maar voor de zieken.

“Maar het dwaze van de wereld heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen, en het zwakke van de wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen. En het onaanzienlijke van de wereld en het verachte heeft God uitverkoren, en wat niets is, om wat iets is teniet te doen, opdat geen vlees voor Hem zou roemen.” (1 Korinthe 1:27-29)

De Sinaï vertegenwoordigt het uitgesloten, verlaten, onrechtvaardige volk, dat door de mensen werd genegeerd. Dit is precies waarom God hem koos! Niet alleen om de geschiedenis van een volk te markeren dat ooit slaaf was. Maar bovenal, als referentie voor alle volkeren, dat er een Levende God is die om de nederige en verachte geeft!

Het belangrijkste kenmerk van de woestijn is de verlatenheid. En de God van Abraham, Isak en Israël is geïnteresseerd in de verlatenen, de verachte, de onrechtvaardigen, kortom, in allen wiens leven zinloos is.

De Campagne van Sinaï is bedoeld voor degene die bereid is alles te doen voor een antwoord. De verlatene, de verdrukte, de wanhopige, de hulpeloze, de verwoeste, de verlorenen, de terneergeslagenen, de onrechtvaardigen, de uitgeslotenen, en allen die zichzelf ongelukkig vinden.

De Berg Sinaï is de Berg van de Behoudenis,  van het antwoord van God, van de vervulling van Zijn beloften… De berg Sinaï is niet voor avonturiers, noch voor degene die een betere leven probeert te bereiken. Maar het is voor degenen die, ondanks dat ze geen condities hebben, bereid zijn om alles voor alles te doen.

Bisschop Edir Macedo