Ik bezocht de UKGR al gedurende een lange periode. Maar desondanks bleef mijn leven hetzelfde, er veranderde niets. Dit kwam mede doordat ik de bijeenkomsten eigenlijk meer bezocht om mijn man een plezier te doen, dan om de problemen en situaties waarin ik mij bevond op te lossen.

In de ogen van anderen leek ik een gelukkig en gezond persoon, maar daar was niets van waar. Ik had gezondheidsproblemen en leed veel. Hoewel ik wist wat ik met het geloof kon bereiken, was ik alsnog niet bereid om het te doen. Mijn trots sprak luider dan mijn intelligentie.

Ik kreeg last van slapeloosheid en uit het niets huilbuien. De hulp die mij aangeboden werd kon ik niet aannemen. Ik zag het goede voorbeeld in mijn man, maar toch wilde ik er niets van weten.”

de VERANDERING. “Op een dag kon ik mijn benen niet meer bewegen en dat maakte mij angstig. Ik nam veel medicijnen daarvoor, maar als gevolg daarvan kreeg ik weer andere gezondheidsproblemen.

Uiteindelijk besloot ik om toch in praktijk te zetten wat ik al die jaren tijdens de bijeenkomsten hoorde. Het geloof was mijn enige uitweg. Ik begon het te gebruiken en de gebedsketting voor mijn gezondheid, op dinsdag, en bevrijding, op vrijdag, te volgen.

Kort daarna werd ik door de arts gezond verklaard. Ik kan nu weer normaal lopen. Ik zag wat mijn actie van geloof voortbracht en besloot om ook aan mijn binnenste werken. Ik ben in staat geweest om bevrijd te worden van de wrok die ik koesterde tegen verschillende mensen en heb ze vergeven.

Mijn man en ik zijn gelukkig! Maar boven alles heb ik vrede en rust in mijn binnenste, nu hoef ik niet meer alsof te doen.”

Araci Da Silva Cruz