Het overlijden van mijn ouders toen ik nog heel jong was, zorgde ervoor dat ik van een vrolijke jongen naar een gesloten en terughoudend persoon veranderde. Ik was mijzelf niet meer en begreep niet waarom mijn ouders mij en mijn zussen op zo’n jonge leeftijd moesten achterlaten.

Vanwege mijn geslotenheid sprak ik niet snel met anderen over de dingen waarmee ik zat. Men had geen idee hoe slecht het met mij ging. Van binnen was ik beetje bij beetje aan het afbrokkelen. Het gebrek aan vrede, rust en geluk vrat aan me.”

In de knoop. “Op den duur ging het zo slecht met mij dat ik zelfmoordgedachtes begon te krijgen. Ik begon al te zoeken naar manieren om mijzelf van het leven te beroven. Hoewel ik wel familieleden om mij heen had, dacht ik niet aan hen, het enige waar ik aan dacht, waren de gedachten dat ik er niet meer wilde zijn. Ik wilde altijd al een profvoetballer worden maar in die periode  had ik de kracht verloren om voor mijn doelen te vechten. Niets lukte me meer en het leven leek doelloos te zijn.”

EEN JEUGDGROEP. “Met mijn zus kwam ik naar de UKGR en via die weg kwam ik bij de JvO. De jongerengroep  van de UKGR die een grote rol gespeeld heeft in mijn leven. Ik leerde er hoe ik vrij kon zijn van deze negatieve gedachten.

Uiteraard volgde ik ook de bijeenkomsten in de UKGR, daar leerde ik ook hoe vast te houden aan het goede. En zo begon ik in te zien dat mijn leven kon veranderen

Ik begon weer open te worden naar anderen toe. Door de activiteiten die wij in de JvO deden begon ik mijzelf beter te leren kennen, daardoor begon ik weer plezier in het leven te vinden, en dat was terug te zien op school en op de voetbalvelden. 

Vandaag de dag ben ik een profvoetballer en heb weer doelen in het leven die ik zeker zal behalen. De zelfmoordgedachtes en alle negatieve gedachtes bestaan niet meer. Ik ben gelukkig getrouwd op mijn 23ste. Ik geloof niet dat dit alles gebeurd zou zijn als ik God niet had leren kennen.”

Elvio do Rosario van Overbeek