Abraham en Sara

Abraham hoorde de stem van God (ontmoeting); hij verliet zijn land door het geloof in de beloften die hij ontving; bij het zien van de sterren begreep hij dat wat God zou doen groter was dan zijn droom; hij vertrouwde en wachtte tegen de hoop in zonder rekening te houden met zijn bejaarde lichaam en zag de vervulling van de belofte.

Toen hij op de proef gesteld werd, plaatste Abraham zijn zoon op het altaar, omdat hij wist dat God hem uit de as kon opwekken. Dat is het Geloof Geopenbaard door de persoonlijke ontmoeting met de ALMACHTIGE! Geloof waardoor hij God boven alles eerde, zijn grootste rijkdom!

Sara hoorde nooit de stem van God, het werd niet geopenbaard, ze geloofde niet in de belofte, ze leefde gebaseerd op het geloof van haar man, ze was onzeker, ze handelde naar haar hart, ze gaf Abraham haar dienares om een zoon te baren, in een poging om een manier te vinden… En toch, hoorde ze achter de deur toen de Heer Abraham vertelde dat ze de zoon dat jaar zou baren. Sara lachte (twijfelde) in zichzelf, overwoog en keek naar de conditie van haar lichaam, haar ouderdom, en toen Abraham haar vroeg of ze had gelachen, loog ze uit angst voor haar man.

Helaas hebben we veel “Sara’s” in ons midden, jarenlang in de tent (kerk) horen ze de prediking, ze lezen de beloften, maar toch geloven ze niet. Ze zijn onzeker, bang en kijken naar de omstandigheden. Ze zijn arm in het geloof, ellendig van binnen, met een geblokkeerde verstand, omdat ze nooit de openbaring van het Geloof hebben gehad.

Naast de “Abraham’s” (geopenbaarden) zien ze de getuigenissen, ze juichen de veroveringen van anderen toe, ze voeden zich met emoties, maar lachen (twijfelen) in zichzelf als het om hun eigen leven gaat. In de strijd ontkennen ze het geloof; ze leven in de leugen dat ze geloven zonder te geloven! Ze hebben zelf geen licht, ze worden veracht omdat ze God verachten. Daarom hebben ze geen ontmoeting met God gehad en werden ze ook niet gedoopt met de Heilige Geest.

Anderen vielen, kwamen in opstand en vertrokken omdat ze dachten dat ze “onrecht” werd aangedaan, en gebruikten zelfs verschillende argumenten om het feit te verbergen dat ze nooit waren geopenbaard … Net als Lot werden deze ‘ex’ gevangenen van de koningen van Sodom en Gomorra (demonen die in deze wereld actief zijn)… hun einde is de melancholie van de grot waarin ze leven!

Aan de andere kant bleef Sara, ondanks haar zwakheden, tot aan de dood trouw aan Abraham’s zijde … Ze werd in de Bijbel niet als een moeder genoemd, maar als iemand die baarde door aan de zijde van Abraham te zijn, die gezegend en talrijk was…

Het glorieuze is dat elke Sara in deze Campagne van Israël de kans krijgt om een Abraham te worden! En de openbaring hebben van het geloof door de ontmoeting met God en de doop met de Heilige Geest. Eer God slechts met uw leven volledig op het Altaar!

“Aanschouw Abraham, uw vader, en Sara, die u gebaard heeft. Want toen hij nog alleen was, riep Ik hem, Ik zegende hem en maakte hem talrijk.” (Jesaja 51:2)