Abraham

Wij mensen zijn gelimiteerd. Dat is iets wat vrijwel een ieder weet. Desondanks het feit, dat we gelimiteerd zijn, is de mensheid wel tot veel in staat.

In de Bijbel lezen wij over een man genaamd Abraham. Hij was een getrouwde man en zowel hij als zijn vrouw waren al op leeftijd. Zoals elk ander koppel hadden ook Abraham en zijn vrouw de wens om ouders te worden, maar vanwege de onvruchtbaarheid van zijn vrouw was dit niet mogelijk. Dit weerhield Abraham er echter niet van om trouw te blijven aan zijn vrouw en geen andere vrouw te nemen om kinderen mee te krijgen. Deze houding en de trouwheid van Abraham trokken de aandacht van God.

‘De HEERE nu zei tegen Abram: Gaat u uit uw land, uit uw familiekring en uit het huis van uw vader, naar het land dat Ik u wijzen zal. Ik zal u tot een groot volk maken, u zegenen en uw naam groot maken; en u zult tot een zegen zijn.’

Genesis 12:1-2 HSV

We zien, dat toen God met Abraham sprak, Abraham meteen gehoor gaf en de gehoorzaamde in hetgeen God van hem vroeg. God beloofde van Abraham een groot volk te maken, dus dat betekende dat hij zijn eigen nageslacht zou hebben. Wat tot dan toe onmogelijk was, werd mogelijk door de belofte van God.

‘Toen zei Abram: Heere HEERE, wat zult U mij dan geven, aangezien ik kinderloos heenga en de bezitter van mijn huis deze Eliëzer uit Damascus zal zijn? Maar zie, het woord van de HEERE kwam tot hem: Deze man zal uw erfgenaam niet zijn, maar iemand die uit uw eigen lichaam voortkomt, die zal uw erfgenaam zijn. Toen leidde Hij hem naar buiten en zei: Kijk toch naar de hemel en tel de sterren, als u ze kunt tellen. En Hij zei tegen hem: Zo talrijk zal uw nageslacht zijn. En hij geloofde in de HEERE, en Die rekende hem dat tot gerechtigheid.’

Genesis 15:2-6 HSV

God sprak voor het eerst met Abraham toen hij 75 jaar oud was en toen Abraham deze vraag aan God stelde, was hij inmiddels 85 jaar oud. Er gingen 10 jaar voorbij en Abraham en zijn vrouw hadden nog steeds geen kind gekregen. Dit bracht een frustratie in het binnenste van Abraham. Hij was inmiddels al 85 jaar en zijn vrouw 75 jaar en hoe meer tijd er voorbij ging, des te kleiner de kans leek voor Abraham om een kind te krijgen met zijn vrouw. Maar God sprak nogmaals met Abraham en bevestigde hetgeen Hij al eerder tegen Abraham had gezegd en leidde Abraham vervolgens naar buiten en vroeg hem de sterren te tellen als hij dat kon. Op dat moment begreep Abraham de visie van God voor zijn leven.

Abraham boef trouw en gehoorzaam aan God en toen hij 100 jaar oud was, werd zijn zoon Izak geboren.

‘En het gebeurde na deze dingen dat God Abraham op de proef stelde. Hij zei tegen hem: Abraham! Hij zei: Zie, hier ben ik. Hij zei: Neem toch uw zoon, uw enige, die u liefhebt, Izak, ga naar het land Moria, en offer hem daar als brandoffer op een van de bergen die Ik u noemen zal.’

Genesis 22:1-2 HSV

‘En zij kwamen op de plaats die God hem genoemd had. Abraham bouwde daar het altaar, schikte het hout erop, bond zijn zoon Izak en legde hem op het altaar, boven op het hout. Toen strekte Abraham zijn hand uit en nam het mes om zijn zoon te slachten. Toen zei Hij: Steek uw hand niet uit naar de jongen en doe hem niets, want nu weet Ik dat u godvrezend bent en uw zoon, uw enige, Mij niet onthouden hebt.’

Genesis 22:9-10, 12 HSV

Wij zien in het verhaal van Abraham dat hij, ondanks de fysieke beperkingen, door zijn gehoorzaamheid en trouwheid aan God, het onmogelijke heeft kunnen veroveren. Maar meer dat de aardse veroveringen alleen, heeft hij het belangrijkste veroverd, door zijn acties van geloof, de aanwezigheid van de Allerhoogste zelf.

Wij zien in het verhaal van Abraham dat hij, ondanks de fysieke beperkingen, door zijn gehoorzaamheid en trouwheid aan God, het onmogelijke heeft kunnen veroveren. In dit voorstel dat nu plaatsvind in de UKGR, zijn wij bezig om ons geloof op het Altaar te manifesteren, om hetzelfde te ontvangen dat Abraham ontving en hem compleet maakte.