Wat zou u geven in ruil voor uw ziel?
Net zoals materiële offers leiden tot materiële zegens, zo leiden geestelijke offers ook tot geestelijke zegens.
God nodigt degenen die in Hem geloven uit om Hem te testen in de tiendes en offerandes. Op Zijn beurt, belooft Hij om de vensters van de hemel te openen en zoveel zegens uit te gieten dat er niet eens ruimte zou zijn om het te kunnen bewaren, bovendien zou Hij ook de afvreter bestraffen (zie Maleachi 3:10).
Op dezelfde wijze belooft Jezus eeuwig leven aan degenen die zichzelf willen verloochen, hun kruis opnemen en Hem dagelijks volgen (zie Matteüs 16:24).
In beide gevallen is het offer vereist. De apostel Paulus brengt het echter nog een stapje verder, toen hij geleid door de Geest verzocht:
“Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en Gode welgevallig offer: dit is uw redelijke eredienst” (Romeinen 12:1) NBG ’51.
Dit betekent dat als er geen levende offers zijn, die heilig en welgevallig zijn aan God, er geen redelijke eredienst bestaat.
Aan de andere kant, bij de emotionele eredienst, vol lofliederen gevuld met boodschappen van liefde, raken de mensen dronken met goede gevoelens.
Sommigen beweren dat ze Gods aanwezigheid kunnen voelen, anderen ‘praten in tongen’ en ‘profeteren’ zelfs. Laten we niet eens degenen noemen die in rondjes draaien, op de grond vallen en op handen en knieën lopen. Als ze fantastische getuigenissen hadden, dan zou dit onbelangrijk zijn. Maar dat hebben ze niet! Integendeel zelfs, hun levens zijn totale mislukkingen: gebroken gezinnen, overspel, pedofilie, seksuele immoraliteit, wrok tegenover elkaar, verdeeldheid – kortom, een waar koninkrijk van duisternis.
Waarom?
Omdat zij niet beschikken over een rationele, intelligente of bewuste aanbidding. Hoe zal de Schepper behagen hebben met een eredienst die emotioneel is als Hij de Rationaliteit, Intelligentie en Wijsheid is?
De emotionele eredienst is als het carnavalsfeest. Zijn deelnemers vieren een fantasie met het recht om maskers te dragen. Zodat zij de hypocrisie en de werken van het vlees kunnen camoufleren. Wie kan deze geestelijke farce leiden?
In feite zal er bij gebrek aan een rationele eredienst, een vleselijke of emotionele eredienst plaats vinden.
“Het is duidelijk, wat de werken van het vlees zijn: hoererij, onreinheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, veten, twist, afgunst, uitbarstingen van toorn, zelfzucht, tweedracht, partijschappen, nijd, dronkenschap, brasserijen en dergelijke, waarvoor ik u waarschuw, zoals ik u gewaarschuwd heb, dat wie dergelijke dingen bedrijven, het Koninkrijk Gods niet zullen beërven“ (Galaten 5:19-21) NBG ’51.
Het is interessant dat Paulus vraagt, smeekt, pleit aan de volgelingen van de Here Jezus dat ze een rationele eredienst presenteren, welke vereist dat onze lichamen dienen als levende, heilige en welgevallige offers aan God. Oftewel, dat de aanbidding, lofprijzing en het beschouwen van de Heer bewust gedaan dient te worden.
Zo’n eredienst is niet alleen beperkt tot de kerk. Als de persoon een Tempel van de Heilige Geest is, dan zullen er waar hij ook naartoe gaat lofprijzing, aanbidding en beschouwing tot God zijn.
In de kerk zijn allen, zogenaamd, in hetzelfde geloof en in dezelfde Geest. Daar is er een collectieve rationele eredienst. Er zijn gepaste lofliederen en individuele uitdrukkingen die de Heer en Redder verheerlijken.
Terwijl sommigen loven, aanbidden anderen en weer anderen beschouwen het aangezicht van de Almachtige. Alles in een perfecte discipline en orde.
En vanwege deze vrijheid, instrueert, inspireert en leidt de Heilige Geest de aanbidding, lofprijzing en de beschouwing van Zijn Zoon op een liberale, spontane en hartelijke manier.