copaDit is geen grap. De Beker is van ons. Denk erover na: We hebben gedurende 40 dagen gevast, onszelf onthouden van seculiere informatie. En als gevolg hebben wij niet het WK bijgehouden en zodoende niet geleden zoals zoveel anderen deden. Wij ervoeren geen gebroken hart en bereikten ook niet het punt waarop wij onze haren uit ons hoofd wilden trekken. We beten niet op onze nagels, wij werden niet gedeprimeerd, gekweld, onrustig, gestrest, nerveus, ontmoedigd…
Wij verloren onze kostbare tijd niet met het hopen op een overwinning die nooit plaatsvond. En nu zijn wij niet op zoek naar een zondebok of een troostprijs om de pijn te verzachten. Wij voelden geen verdriet, we hebben geen nachtmerries en onze dromen werden niet verbrijzeld. Wij hebben ons geld niet verspild aan tickets, vlaggen of oranje objecten die nu in een kast worden opgeborgen, of in de winkels blijven hangen omdat niemand ze wil kopen. Wij werden de volgende dag niet wakker met een kater.
Wij hebben met niemand gevochten, ruzie met iemand gemaakt, boos op iemand geworden, vijanden gemaakt, noch verspilden wij onze kostbare tijd door ergens op de hopen. Wij hebben onze weken niet verspild. De waarheid is dat er alleen een groep verliezers is. De spelers van het nationale team verloren niet, omdat zij hun hoge salarissen blijven verdienen. De media verloor niet, omdat zij werden betaald voor de reclames die zij uitzonden. De adverteerders verloren niet, omdat zij hun uitgaven terug hebben verdiend. De FIFA verloor ook niet, omdat zij bakken met geld en lof hebben verdiend. De enigen die verloren waren de fans, die hun tranen, emoties en tijd hebben verspild aan iets dat hun niets opleverde.
Maar niemand won meer dan ons. Wij hebben geweldige weken van vrede, geestelijke en persoonlijke groei, een grotere toenadering met God, rust, een vernieuwd geloof en de verwachting van buitengewone dingen ervaren. We kwamen bij het eind van deze 40 dagen en plukten de vruchten van wat wij gedurende deze weken hebben gezaaid: vrede, vreugde en een groeiend vuur. Terwijl het land druk was met tegenstrijdige emoties, zwommen wij in de kalme wateren van balans.
Wij hebben de 40 dagen van de Vasten van Jezus afgerond met een diepgaande vreugde en dankbaarheid. Wij voelden geen verdriet of frustratie. Integendeel! Alles wat wij voor deze dagen hebben gepland is gebeurd en wij hebben de zekerheid dat wij, van nu af aan, meer zullen bereiken dan wij ons konden voorstellen.
Wij wonnen veel. Wij wonnen vrede. Wij wonnen kracht. Wij wonnen de wil om te handelen naar ons geloof. Wij wonnen energie. Wij wonnen de zekerheid dat onze projecten gerealiseerd zullen worden. Wij kozen het goede deel. Wij hebben in deze veertig dagen onze dromen laten uitkomen en wij zullen onze blijdschap met een buitengewone ervaring kronen: de inauguratie van de Tempel van Salomo. Wij verspilden onze tijd en geld niet aan iets dat net zo snel voorbij ging als het begon; in een blijdschap dat is opgelost als schuim. Wij investeerden onze tijd en middelen in een vreugde die eeuwig zal voortduren. Wij werkten naar een overwinning die niemand ons kan afnemen: de behoudenis van onze ziel. Zij die hierin investeren verliezen nooit. Zij winnen alleen. Eeuwig.
Met dank aan: Vanessa Lampert