Één detail dat het onderscheid maakte tussen de dwaze maagden en de wijze…

Dan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien meisjes, die hun lampen namen en op weg gingen, de bruidegom tegemoet.
Vijf van hen waren wijs en vijf waren dwaas.
Zij die dwaas waren, namen wel hun lampen maar geen olie met zich mee.
De wijzen namen met hun lampen ook olie mee in hun kruikjes. (Mattheüs 25.1-4)

Ik was recent nog over deze passage aan het mediteren. De dwaze maagden waren exact gelijk aan de wijze. Ze waren bruiden, maagden en ze hadden de lamp, maar het verschil zat in de kruik met olie.

Zodoende, zou deze kruik niet de vrees zijn?

De dwaze maagden waren kalm, denkend dat alles al was geregeld, dat de olie niet op zou raken voordat de bruidegom arriveerde, en daarom zouden ze zichzelf niet hoeven te beschermen met het offer van het dragen van een kruik olie.

Het interessante is dat deze dwaze maagden, die de verstandigen zagen die offers brachten om de kruik te dragen, in plaats van te beseffen dat ze onvoorzichtig waren, moeten hebben gedacht dat de voorzichtige maagden overdreven!

Ik vond het heel sterk, want zo zijn wij allemaal, de dienaren van God. Schijnbaar zijn we allemaal hetzelfde, wachtend op de bruidegom. Sommigen hebben echter hun vrees al verloren, en wanneer ze de begeleiding krijgen om het leven van opoffering voort te zetten, denken ze dat het onnodig is, want ze zijn tenslotte al “bruiden”!

Wanneer de dienaar gemeen en nalatig is, ziet iedereen wat hij is, omdat het zichtbaar wordt! De dwaas blijft echter onopgemerkt door menselijke ogen, aangezien alléén de dwaas zelf zich kan onderzoeken en zich kan bekeren voordat de Bruidegom terugkeert.