“Om hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden.”  (Filippenzen‬ ‭3:11‬ )

Mediterende over deze heilige tekst, werd ik diep geraakt door deze bevestiging van een man van God, wiens nalatenschap vele miljarden mensen heeft gezegend, sinds zijn heengaan naar de eeuwige glorie. En het is logisch dat ik me refereer naar apostel Paulus.

Wij weten hoe hij tot bekering kwam, hoeveel hij heeft geleden om erkend te worden als uitverkorene door God voor een reddingswerk onder de heidenen (niet joden), hoe hij tijdens het uitoefenen van zijn ministerie, ongerechtigheid, gevangenschap, bedrog, schipbreuk en andere dingen heeft geleden, die velen van de hedendaagse predikanten niet meemaken. Tot slot zat hij gevangen in Rome en zelfs zo ging hij door met het oprichten van de kerk, doormiddel van de kaarten die vandaag de dag de bijbelse brieven zijn die ons zoveel zegenen en de behoeftes tegemoet komen van de zieken en verwarden, door het versturen van zijn persoonlijke zweet- en gordeldoeken gebeurden vele wonderen.

In de tekst van verzen erboven, bevestigd deze levende offerande – Paulus – het volgende:

“Maar wat voor mij winst was, dat heb ik om Christus’ wil als schade beschouwd… om Wie ik dat alles als schade ervaren heb…                                   opdat ik Christus mag winnen.” ‭‭(Filippenzen‬ ‭3:7-8‬ )

De “schades” van Paulus waren groot en ontelbaar!

Maar laten we terzake komen. Na alles dat hij had meegemaakt en doorstond, uit liefde voor Jezus Christus en uit liefde voor de verloren zielen, bevestigd hij dat hij zich simpelweg op deze manier overgaf op het Altaar van God “om te ZIEN of hij op een bepaalde manier tot de opstanding van de doden of behoudenis kon komen”.

Wanneer wij tegen het volk in de kerk zeggen: “hef uw hand omhoog, u die de zekerheid heeft van de behoudenis”, zien wij normaalgesproken dat de meerderheid (ik inbegrepen) hun hand opheffen. Laten we nu even denken: ik geloof niet dat Paulus twijfels had over zijn behoudenis, voornamelijk vanwege de dienaar van God die hij was, maar hij begreep dat de BEHOUDENIS een onberekenbare prijs heeft. Als het niet zo zou zijn geweest, dat de behoudenis beschikbaar is voor een ieder, had God een ander willekeurig hemels wezen kunnen sturen, er was dan geen noodzaak geweest om Zijn enige Zoon te sturen om geofferd te worden, zoals het is gebeurd.

Daarom bevestigt hij: “Om te zien OF, op een bepaalde manier…”
Hij wilde de BEHOUDENIS van zijn ziel, meer dan wat dan ook en omdat hij niet de exacte prijs niet kende, stopte hij er niet voor te “betalen”, vrezende dat zelfs als hij de prijs al had betaald, het nog niet “genoeg” zou was (te sterk!).

Vraag: zijn wij meer en meer aan het “betalen of offeren”, dag na dag, zodat wij “op een bepaalde manier” het meest kostbare kunnen beërven dat er bestaat, dat de BEHOUDENIS is?

Dat de volgende keer wanneer wij deze vraag horen, “wie heeft de zekerheid van de BEHOUDENIS?”, u zich zult herinneren aan de visie die apostel Paulus ons heeft gegeven, dat de prijs van de BEHOUDENIS ONBEREKENBAAR is.

Voor uw informatie en als voorbeeld, het duurste jacht ter wereld kost 4,8 miljard dollar. Iemand kocht het, want hij wilde dat jacht meer dan wat dan ook en “tegen elke prijs”. Moeten of zouden wij niet zo moeten zijn met de BEHOUDENIS???

Dat deze visie ons bemoedigd om constant door te gaan met offeren, zodat wij kunnen komen tot de OPSTANDING VAN DE DODEN!