De stoel van Mozes

“Toen sprak Jezus tot de menigte en tot Zijn discipelen: De schriftgeleerden en de Farizeeën zijn gaan zitten op de stoel van Mozes.” (Mattheüs 23:1-2)

Mozes was Gods uitverkoren man om het volk Israël te bevrijden van de Egyptische slavernij die 430 jaar had geduurd. De bedoeling van de Allerhoogste was om van die mensen een groot volk op aarde te maken. Daarom gaf Hij hun Zijn Wetten en Statuten om hen te gehoorzamen en van generatie op generatie te houden.

Mozes ontving de Goddelijke Wetten en gaf ze door aan het volk. Heel Israël respecteerde hem en volgde al zijn instructies op, omdat ze hem erkende als een autoriteit van God zelf om ze naar de Waarheid te leiden.

Het is interessant om te zien dat Jezus niet tot de religieuzen sprak, maar tot de menigte en Zijn discipelen. Hij wilde hen waarschuwen voor de bewering van de schriftgeleerden en de Farizeeën als de houders van de autoriteit van Mozes. Ze wilden dat alle Israëlieten hen zagen als de plaatsvervangers van Mozes en aan wie de missie werd doorgegeven om hen te leiden naar de gehoorzaamheid aan de Wetten van God. De stoel van Mozes was de meest prominente en gerespecteerde positie van allemaal, dus het was zo begeerd en verlangd door degenen die de macht wilden hebben om rijk te worden.

Zie wat Jezus zei over het karakter van deze mannen:

“Daarom, al wat zij u zeggen dat u in acht moet nemen, neem dat in acht en doe het; maar doe niet overeenkomstig hun werken, want zij zeggen het, maar doen het zelf niet.” (Mattheüs 23:1-2)

Dat is het grote verschil! Mozes had de Goddelijke autoriteit niet omdat hij de mensen eenvoudigweg de wetten van de Allerhoogste leerde te gehoorzamen, maar vooral omdat hij een voorbeeld was van gehoorzaamheid en respect had voor de geboden van de Heer.

De schriftgeleerden en Farizeeën waren er verre van. Ze waren niets meer dan oneerlijke mannen en profiteurs. Ze hadden geen respect en waardering voor het heilige. Ze waren weinig of niet geïnteresseerd in de problemen van de mensen. zolang ze maar goed waren en niets ontbrak, was het goed. Hoe konden zulke mannen met zulke gemene en egoïstische bedoelingen Gods goedkeuring krijgen?

De ware dienaren van de Here Jezus zijn waar Hij is, dat is: onder de verdrukten, wanhopige, afgewezen, verslaafde, zieken, depressieve, onrechtvaardige en vernederde. Dit is de positie en plaats waar Gods dienaar zou moeten zijn. Jezus gaf Zijn troon met de Vader op om naar deze wereld te komen en onder de verlorenen te leven. Hij heeft alles gegeven om ons de Behoudenis te geven. Daarom eerde de Vader Hem!

Hij eert ook degenen die Zijn geliefde Zoon dienen. Zij die zich geen zorgen maken over hun eigen leven of hun families. Zij die niet de intentie hebben om door de mensen te worden gezien en geprezen, maar het enige wat ze willen en dat hen plezier geeft, is zielen redden voor het Koninkrijk van God.

Bisschop Edir Macedo