Ik had een enorme strijd met de gezondheidssituatie van mijn oudste dochter Maria Clara. Op 7 jarige leeftijd begon zij opeens last te krijgen van allerlei soorten bultjes en uitslag over haar gehele lichaam. Met de tijd werden zij groter en barstten zij open, kwam er pus uit en lieten wonden achter

Wij woonden toen in Brazilië en ik bracht haar daar naar het ziekenhuis, maar men kon niet achterhalen wat er precies met haar aan de hand was. We kregen wat medicijnen mee om haar symptomen te verhelpen en na een verloop van tijd heelden de wondjes en zakten de bulten. Maar elk jaar herhaalden deze problemen zich en vreemd genoeg vond dat altijd plaats in december, tijdens een viering van Cosmé en Damião.

Met lede ogen moest ik toekijken hoe mijn dochter leed aan die wonden en bulten zonder dat er enige hoop leek. Keer op keer gingen wij naar het ziekenhuis en telkens was er niets te doen.”

De uitnodiging. “Op een dag echter werd ik door een kennis uitgenodigd om een dienst bij te wonen in de UKGR en besloot om mee te gaan. Toen ik de pastor uitlegde wat er aan de hand was, vertelde hij mij om niet op te geven, maar te geloven dat wonderen konden gebeuren. Zodoende begon ik de bijeenkomsten trouw bij te wonen. Ik ontving de Gewijde Olie en zalfde mijn dochter, dat gaf mij ook innerlijke kracht dat de situatie zou veranderen.

Na een paar weken merkte ik op dat mijn dochter niet langer die bultjes kreeg en dat er ook niets meer met haar gebeurde in december. Ik was zo blij om mijn dochter gezond te zien. Maar andere strijden zaten al op de horizon.”

EEN NIEUWE STRIJD. “Mijn dochter ging met mij mee naar de kerk, uit dankbaarheid van de verandering die zij had ervaren, maar ondanks het feit dat zij daar geregeld kwam, zag ik dat zij toch verdeeld was tussen God en de verleidingen.

Als gevolg van haar verdeeldheid leed zij veel, vooral op liefdesvlak. Zij kreeg een dochter met haar vriend, maar die relatie pakte niet uit en dat had gevolgen. Ik zag dat mijn dochter niet gelukkig was van binnen.

Ondertussen was ik naar Nederland gekomen en hier bleef ik de diensten in de UKGR bijwonen. Ik streed en bad dat mijn dochter innerlijke vrede zou bereiken. Toen zij ook naar Nederland kwam en hier naar de kerk ging, viel het kwartje eindelijk.

Zij gaf zich totaal over aan God en ervoer innerlijke vrede. Ik zag eindelijk het geluk in mijn dochter waar ik voor streed. Zowel fysiek als innerlijk is zij nu gezond en gelukkig.

Het was een jarenlange strijd die niet altijd makkelijk was, maar als ik naar mijn dochter kijk, dan kan ik zeggen dat het allemaal de moeite waard was.”

Izalea Moraes Marinho