Een tijd geleden plaatste ik een vraag: Wat is het verschil tussen de God van Abraham en de andere goden?
Iemand antwoordde: niets.
Hij zal zeker zijn redenen hebben om zo te antwoorden. Ik veroordeel hem niet, omdat de Hemelse genade hem het recht geeft om Hem zelfs te weigeren.
Wat echter het meeste aandacht trekt, is het disrespect dat zo sluimerend is in de wereld van vandaag de dag.
Als ze op een onbeschofte manier de onbekende God van Abraham behandelen, stel u zich dan voor hoe zij Zijn aanbidders behandelden.
Voor dit soort mensen zullen onbetwistbare bewijzen van Gods bestaan hun niet eens kunnen overtuigen. Het is de actie van de onreine geest die hun verstand heeft verblind.
Een bewijs hiervan is de kwaliteit van hun levens. Depressie, een gebonden leven, constante hoofdpijn, slapeloosheid, angst, nervositeit, verdriet, gebroken gezinnen enz. enz. enz.
In de tijd van Jezus was het niet anders. Hij genas de ongeneselijke zieken, vermenigvuldigde broden en vissen en voedde zodoende duizenden mensen, liep over het water en wekte zelfs de doden op. Het baatte helemaal niet voor de ongelovigen van die tijd. Zij bleven sceptisch.
De geesten van ongeloof die in die dagen werkten zijn dezelfde vandaag de dag. Hun modus operandi (een specifieke en herkenbare werkwijze) is niet veranderd.
Echter, dit verstoort helemaal niet het geloof van degenen die een ervaring met de Heilige Geest hebben gehad. Zij trekken geen enkel voet terug van het bovennatuurlijk geloof. Kome wat er komen gaat, gebeure wat er gebeuren zal, wij zullen nooit stoppen om hetgeen wij geloven te zaaien.
Vermoeidheid, haat, laster, smaad, vervolgingen, onrechtvaardigheden en allerlei soorten beproevingen dienen als brandstof voor ons geloof. Wij blijven doorgaan met het zaaien van het Woord van Gerechtigheid om een kans te bieden aan de oprechte mensen die, vanwege een gebrek aan kennis van de Levende God, gijzelaars zijn geweest van de twijfels.
“Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, smaadheden, noden, vervolgingen, benauwenissen ter wille van Christus, want als ik zwak ben, dan ben ik machtig” (2 Korintiërs 12:10) NBG ’51.
Paulus voelde een plezier in de beproevingen. Ik niet.
Bisschop Edir Macedo