imgblog165
Wanneer wij door momenten heen gaan die heel erg op slechte situaties lijken die wij in het verleden al hebben meegemaakt, dan probeert de angst ons naar achteren te doen kijken. Wij hebben, natuurlijk een weerzin dat slechte situaties zich herhalen en dat onze kracht voor niets lijkt te zijn. Wanneer wij door de woestijn heen gaan, wordt alles intensiever. De problemen worden intensiever en wij dienen onze acties van geloof en waakzaamheid ook intensiever te gebruiken, omdat de woorden van nederlaag van alle kanten komen.
Ten alle tijde, maar vooral in situaties met tijdnood waarin wij ons alleen in de woestijn voelen en de negatieve gedachtes lijken uit te komen, dienen wij een serieuze beslissing te nemen. Ons leven hangt van die beslissing af. Óf wij kiezen ervoor om naar de stem van deze wereld, de stem van het onmogelijke, angst en negatieve ervaringen van het verleden, te luisteren, óf wij kiezen ervoor om naar de Stem te luisteren die ons het volgende adviseert:
“Denkt niet aan hetgeen vroeger gebeurde en let niet op wat oudtijds is geschied; zie, Ik maak iets nieuws, nu zal het uitspruiten; zult gij er geen acht op slaan? Ja, Ik zal een weg in de woestijn maken, rivieren in de wildernis” (Jesaja 43:18-19).
Dit is spectaculair! Het is zo sterk dat dit beetje bij beetje verteerd dient te worden, zodat wij dit goed in ons binnenste kunnen behouden en alle voedingsstoffen van dit Woord opgenomen kan worden:
“Denkt niet aan hetgeen vroeger gebeurde en let niet op wat oudtijds is geschied” – De mens heeft de neiging om over de dingen van het verleden na te denken, zodat hij wat hij nu meemaakt kan evalueren. Als wat hij meemaakte iets negatiefs was, dan kan deze neiging een trauma creëren die hem zal hinderen bij alle keuzes die hij vanaf dien zal maken. Wanneer wij voor een probleem komen te staan dat wij in het verleden al hebben meegemaakt, dan spreekt het voor zich dat er altijd een zekere angst bestaat dat de negatieve resultaten zich herhalen. God is echter heel duidelijk: alle trauma’s, slechte ervaringen en ongunstige situaties dienen genegeerd te worden. In feite dient men niet eens te denken aan de dingen die vroeger gebeurden en alle oude zaken te negeren. En zelfs de goede dingen die in het verleden plaatsvonden dienen ons niet te inspireren, omdat het geloof naar voren kijkt en nooit nalatig wordt.
“Zie, Ik maak iets nieuws, nu zal het uitspruiten” – Vergeet het verleden, de Heilige Geest brengt een nieuwe boodschap: Hij maakt iets nieuws! En als Hij zegt om de vroegere dingen te vergeten, dan komt dat omdat hetgeen Hij nu aan het doen is veel en veel groter is dan wat er tot nu toe is behaald.
“Zie, Ik maak iets nieuws, nu zal het uitspruiten; zult gij er geen acht op slaan?” – Uitspruiten, dat wil zeggen, dat het nog niet zichtbaar is… waarom vraagt Hij dan of wij er geen acht op slaan? Hij vraagt niet of u het voelt, Hij vraagt of u er acht op slaat! Hoe kan men dan iets zien dat onzichtbaar is? Alleen maar door de ogen van het geloof. Geloof dat niets met religie te maken heeft, maar met “de zekerheid der dingen, die men hoopt” en “het bewijs der dingen, die men niet ziet”. Alleen op deze manier is het mogelijk om acht te slaan op iets dat fysiek gesproken nog niet bestaat, ongeacht wat wij horen, zien of voelen.
“Ja, Ik zal een weg in de woestijn maken, rivieren in de wildernis” – Deze belofte deed mij, van binnen, van vreugde opspringen (ik zou ook een daadwerkelijke sprong van vreugde maken, als men zomaar overal zou kunnen springen). Zelfs in de woestijn hebben wij de garantie dat wij niet alleen zijn, noch zullen wij sterven of ergens gebrek aan lijden. Integendeel, Hij belooft ons een weg in de woestijn en rivieren in de wildernis. Op de droogste en eenzame plek waar wij ons kunnen vinden, belooft Hij om met ons te zijn, ons de leiding te geven en al onze behoeftes te voorzien. Een nieuw universum van oneindige mogelijkheden strekt zich voor ons uit. Hoe kunnen wij daar geen acht op slaan?
Wanneer de problemen komen, dan hebben velen alleen maar oog daarvoor, blijven ze geobsedeerd rondjes draaien om de onmogelijkheden en accepteren ze elk negatief woord dat hun wordt gezegd. Vanaf het moment dat wij echter ons leven aan God overgeven, lopen wij door de Deur. Wij stoppen te leven in het koninkrijk van de onmogelijkheden en beginnen te leven in een koninkrijk waarin alles mogelijk is en waarin de Schepper de Koning is. Hij is altijd bezig met creëren en nieuwe dingen te maken. Aangezien wij dit weten verwachten wij wonderbaarlijk dingen die Hij ongetwijfeld aan het creëren is. Zodoende is het onmogelijk om niet te weten dat er iets buitengewoons te gebeuren staat.
In het midden van de woestijn, te midden van de storm, kunnen wij ons aan het Woord vastklampen. Het is een advies en een belofte, maar ik interpreteer het advies van God als een bevel, omdat ik geen ezel ben. Het is alsof Hij zegt: “Vergeet alles wat er is gebeurd. Ik ben iets heel moois aan het voorbereiden! Hoe kun je er geen acht op slaan? Gebruik je geloof en kijk hier.”
Ik weet dat wij altijd door woestijnen heen zullen gaan en dat problemen dagelijks zullen opkomen. Maar als wij onze ogen sterk gericht houden op het geloof, het verleden en alle negatieve situaties negeren, dan zullen wij nooit de nieuwe dingen missen die God aan het creëren is. Dit vernieuwt onze krachten en geeft ons een vrede die niemand ooit zal kunnen begrijpen. Maar zij hoeven het niet te begrijpen. Wacht maar. Zeer snel zal het uitspruiten en iedereen zal het dan kunnen zien.
Met dank aan: Vanessa Lampert