Ondanks het feit dat ik niks tekort kwam en alles kreeg wat ik wilde, was er toch een enorme leegte in mij die maar niet vervuld werd. Om dit op te vullen ging ik vaak uit en hoewel ik niet iemand was die dronk, begon ik toch daarmee.

Ik deed alles om een oplossing te vinden voor mijn leegte. Op jonge leeftijd werd ik moeder, maar zelfs mijn kind kon mijn leegte niet vervullen. Er was een moment waarop ik een dieptepunt bereikte en het niet meer zag zitten. Ik zat met mijn kind in de auto en ging met volle snelheid de weg op in de hoop dat ik een ongeluk zou krijgen. Maar op datzelfde moment hield iets me tegen.

Ik stopte en reed naar de UKGR daar vertelde ik in tranen wat ik meemaakte. Na dat bezoek ontving ik hoop voor een beter leven.

DE verandering. Ik besloot om vaker de UKGR te bezoeken en later ook naar de JvO te gaan. Ik werd goed opgevangen en geholpen. Mijn leven begon te veranderen. Maar op een gegeven moment dacht ik dat ik God niet meer nodig had. Ik wilde alles op mijn eigen manier blijven doen, maar dat werkte niet,  alles verergerde.

Dus begon ik God de schuld van alles te geven en Hem als een vijand te zien. Ik zag echter in dat mijn leven achteruit gingdoor mijn eigen toedoen  en besloot om terug te keren naar God en dit keer gaf ik mezelf totaal over.  Ik begon te begrijpen dat Hij geen vijand van mij was, maar me juist wilde helpen.

Ik ben nu een totaal andere Shadelise. Ik heb ware vrede en zie God niet meer als een vijand, maar als mijn beste Vriend.”

Shadelise Janssen