Rond mijn 13e begon ik extreme pijn in mijn rug te ervaren. Dit zorgde ervoor dat ik niet lang kon blijven staan of zitten zonder pijn te voelen.

De situatie verergerde zo erg dat ik niet meer goed kon slapen en in feite niet meer in staat was om überhaupt in een bed te slapen. Ik moest met mijn matras op de grond liggen, zodat de pijn minder werd.”

GEEN OPLOSSING. “Ik ging naar de dokter en uit een onderzoek bleek dus dat ik scoliose had en dat dat de reden was van de pijn in mijn rug. Het erge was nog dat ik te horen kreeg dat mijn situatie niet zo erg was, waardoor het nog niet nodig was om het operatief te verwijderen. Ik moest doormiddel van fysiotherapie er gewoonweg mee leren leven.

Dit wilde ik niet, ik wilde genezen worden. Ik kende het geloof al, maar omdat ik mijn geloof niet in praktijk zette, leefde ik een aantal jaren met de pijn in mijn rug. Het werkte alleen maar in mijn nadeel.”

DE KNOP OMDRAAIEN. “Toen het besef kwam dat ik mezelf tegenwerkte begon ik het niet meer te accepteren. Ik koos ervoor om mijn geloof serieus te gebruiken. Ik had geen reden om te twijfelen dat het niet zou werken, omdat mijn ouders al de resultaten van het geloof in de UKGR gezien hadden. Dit maakte mij juist nog meer vastberaden. Zodoende begon ik trouw de bijeenkomsten op dinsdag bij te wonen voor herstelling.

Ik gebruikte mijn geloof niet alleen in de kerk, maar ook daarbuiten en thuis. Omdat ik overtuigd was dat ik genezen zou worden, begon ik al op die manier te leven.  Als de pijn terugkwam, gebruikte ik meteen mijn geloof.

Op een gegeven moment merkte ik dat de pijn al een tijdje niet meer teruggekomen was. Sinds ik besloot om stappen te ondernemen, begon ik pas echt de resultaten te zien. De pijn is nooit meer teruggekomen.

Nu kan ik weer normaal op een bed slapen, heb ik rust en vrede, kan ik staan zonder problemen en heb het ziekenhuis niet meer hoeven te bezoeken.”

Kiran Jahani