Het curriculum van Apostel Paulus is verbazingwekkend. Het verwijst niet naar wonderen noch naar enorme evangelische bewegingen.

“Zijn zíj dienaars van Christus? (ik spreek als een waanzinnige) ik sta boven hen; in ingespannen arbeid veel vaker, in slagen bovenmate, in gevangenissen veel vaker, dikwijls in doodsgevaar. Van de Joden heb ik vijfmaal de veertig min één zweepslagen ontvangen. Driemaal ben ik met de roedegegeseld, eenmaal ben ik gestenigd, driemaal heb ik schipbreuk geleden, een heel etmaal heb ik in volle zee doorgebracht. Op reis was ik vaak in gevaar door rivieren, in gevaar door rovers, in gevaar van de kant van volksgenoten, in gevaar van de kant van heidenen, in gevaar in de stad, in gevaar in de woestijn, in gevaar op zee, in gevaar onder valse broeders, in inspanning en moeite, vaak in nachten zonder slaap, in honger en dorst, vaak in vasten, in koude en naaktheid.” (2 Korinthe 11:23-27)

En terwijl hij door dit alles heenging, bleven zijn ogen gericht op het zorgen voor de zielen:

“Afgezien van wat van buitenaf komt, overvalt mij dagelijks de zorg voor alle gemeenten.” (2 Korinthe 11:28)

En dan zijn er mensen die al het geloof en hun bediening aan God verlaten, omdat ze “op hun teentjes getrapt werden”!!!

Dat de Heilige Geest die Paulus ondersteunde tijdens al deze momenten, ons ook ondersteunt, in de Naam van de Here Jezus!