Op de eerste dag van het feest der ongezuurde broden, kwamen de discipelen bij Jezusen zeiden: Waar wilt Gij, dat wij toebereidselen maken voor U om het Pascha te eten? Hij zeide: Gaat naar de stad tot die-en-die en zegt tot hem: De Meester zegt: Mijn tijd is nabij; bij u houd Ik met mijn discipelen het Pascha. En de discipelen deden, zoals Jezus hun had opgedragen, en zij maakten het Pascha gereed.
(Matteüs 26:17-19)
Dit tekstgedeelte toont duidelijk aan dat de discipelen nog niets wisten over het Heilige Avondmaal. Ze hadden verwacht om het Pascha te vieren, het Feest der Ongezuurde Broden, wat een van de meest belangrijke vieringen was op de Joodse kalender. Het was een viering van de dag waarop Israël bevrijd werd uit de slavernij van Egypte, een feestdag die plaats vond de dag voordat God Egypte met de tiende en laatste plaag trof.
De Here beval dat elke familie een lam zonder gebreken zou nemen om het te offeren. Daarna moesten ze een beetje bloed van het lam nemen en op de deurposten smeren van het huis waar de gebraden lam gegeten zou worden, samen met bittere kruiden en brood gemaakt zonder gist. De deelnemers van dit maal moesten hun reiskleren aan hebben terwijl ze het aten, alsof ze zichzelf aan het bereiden waren voor een lange tocht, met sandalen aan hun voeten en een staf in hun handen (Exodus 12).
In feite wees het hele Pascha ceremonie op een indirecte manier naar de Verlosser.
En terwijl zij aten, nam Jezus een brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het aan zijn discipelen en zeide: Neemt, eet, dit is mijn lichaam. En Hij nam een beker, sprak de dankzegging uit en gaf hun die en zeide: Drinkt allen daaruit. Want dit is het bloed van mijn verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.
(Matteüs 26:26-28)
De Here Jezus had al deel genomen van Pascha voordat Hij het Heilige Avondmaal instelde. Zelfs dat hij die twee niet openlijk met elkaar vergeleek, kunnen we duidelijk begrijpen dat Hij een feest wilde instellen voor diegenen die Hem accepteerden als hun Redder. Dit nieuwe feest zou gelijk zijn aan het Pascha en dezelfde geestelijke betekenis hebben.
Zoals het Joodse volk het Pascha vierde ter gedachtenis aan de dag waarop ze bevrijd werden, zo zouden de heidenen die de Here Jezus accepteerden als hun Verlosser het Heilige Avondmaal vieren ter gedachtenis aan de dag waarop ze werden gereinigd van hun zonden en gered van de hel. Daarom heeft de Here Jezus het Heilige Avondmaal ingesteld.
Het Heilige Avondmaal symboliseert gemeenschap met de Here Jezus. Staat geschreven: “is niet de beker der dankzegging, waarover wij de dankzegging uitspreken, een gemeenschap met het bloed van Christus? Is niet het brood, dat wij breken, een gemeenschap met het lichaam van Christus?” (1 Korintiërs 10:16)
Sinds wij allen deel nemen aan hetzelfde brood dient er eenheid te zijn in de Kerk; wij zijn één brood en we hebben allen dezelfde aard als de Here Jezus, zoals staat geschreven in 1 Korintiërs 10:17: “Omdat het één brood is, zijn wij, hoe velen ook, één lichaam; wij hebben immers allen deel aan het ene brood.”
Door de woorden van apostel Paulus, zien we de geest die in de harten was door gedrongen van diegenen die aan het Heilige Avondmaal deel namen.
Omdat de eerste Christenen Joden waren, werd het Pascha in het Heilige Avondmaal opgenomen. Het werd een normale handeling voor de deelnemers om eerst deel te nemen van het Pascha voordat ze deel namen aan het Heilige Avondmaal, zoals de Here Jezus zelf ook had gedaan. Maar gedurende de maal zouden sommigen van hun zo veel eten en drinken dat ze dronken raakten, zoals gebeurde in de kerk van Korintië. Daarom waarschuwde apostel Paulus hun heel streng, zoals staat geschreven:
“Nu ik dit voorschrijf, moet ik er (tevens mijn) afkeuring over uitspreken, dat uw samenkomsten niet tot zegen, maar tot schade zijn. Want vooreerst is er, naar ik hoor, wanneer gij als gemeente samenkomt, verdeeldheid onder u, en ten dele geloof ik dit. Want scheuringen moeten er wel onder u zijn, zal het blijken, wie onder u de toets kunnen doorstaan. Wanneer gij dan bijeenkomt, is dat niet het eten van de maaltijd des Heren; want bij het eten neemt ieder vooraf zijn eigen deel, zodat de een hongerig is en de ander dronken. Hebt gij dan geen huizen om te eten en te drinken? Of minacht gij (zózeer) de gemeente Gods, dat gij de behoeftigen beschaamd maakt? Wat zal ik tot u zeggen? Zal ik u prijzen? Op dit punt prijs ik niet.” (1 Korintiërs 11:17-22)
Het Heilige Avondmaal in de kerk van Korintië werd heel hard bekritiseerd door Paulus, omdat het niet werd gevierd in de Geest van Christus, maar in het vlees. Vanaf dat moment, maakte apostel Paulus een einde aan het maal dat er vooraf het Heilige Avondmaal werd genuttigd.
Het Heilige Avondmaal is een waar feest voor ons fysieke en geestelijke lichamen.
De betekenis van het Heilige Avondmaal:
Toen de Here Jezus aan gaf dat het brood dat Hij zojuist had gezegend, gebroken en aan Zijn discipelen had gegeven Zijn lichaam was, openbaarde Hij in feite de ware betekenis van Zijn fysieke leven. Het brood representeerde Zijn kracht en gezondheid, die werd gegeven aan allen die Hem accepteren als hun Verlosser, zodat ze zowel van Zijn aard als Zijn fysieke gezondheid kunnen genieten. Daarom bevestigde de profeet Jesaja, “Nochtans, onze ziekten heeft hij op zich genomen, en onze smarten gedragen…” (Jesaja 53:4)
Zijn vlees heeft alle ziekten en smarten gedragen; daarom kunnen we ziekten niet accepteren. Satan heeft niet meer het recht om over onze fysieke lichamen te heersen, omdat door het geloof, ze in gemeenschap zijn met de Here Jezus door het Heilige Avondmaal. Jezus zei: “… dit is Mijn lichaam.” (Marcus 14:22)
Eveneens, zegende Jezus de wijn en gaf het aan zijn discipelen, zeggende “Want dit is het bloed van mijn verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.” (Matteüs 26:28)
Vlees en bloed zijn onderling afhankelijk van elkaar; daarom zijn zowel het brood als de wijn heel belangrijk. Ze tonen het feit dat wie in de Here Jezus gelooft het recht heeft op eeuwig leven.
Dit nieuwe en laatste verbond plaatst Christenen recht voor God, de Vader. Ze worden ware kinderen, die verplichtingen hebben en privileges genieten. Onder deze privileges is de macht om met God te communiceren op dezelfde manier waarop de Here Jezus dat deed en om gedoopt te worden met de Heilige Geest.
Het verbond waarover de Here sprak kan vergeleken worden met het verbond van een huwelijk, wanneer zowel de bruid als de bruidegom hun oude manier van leven achterlaten. Wanneer een man in een huwelijks verbond stapt met een vrouw, dan zegt hij dat vanaf dat moment hij voor haar zal leven; dat zijn verlangen is om haar behoeftes te voorzien; dat hij trouw tot haar zal zijn tot het einde, enz. De vrouw, op haar beurt, verlaat haar ouders huis en wordt verenigd met haar man; ze onderwerpt zich aan hem en hem alleen; ze houdt meer van hem dan van haar zelf, enz. Tenminste, dit is wat zou moeten gebeuren, volgens de Bijbel. Een verbond met de Here Jezus door zijn bloed vereist hetzelfde, of hogere, niveau van toewijding van alle betrokken partijen.
Met dit in gedachte, dienen we onze harten te bereiden wanneer we deel nemen aan het Heilige Avondmaal. We zouden een overvloed aan vreugde en blijdschap in de Heilige Geest moeten verwachten, vanwege alles wat het representeert.
Het Heilige Avondmaal verkondigt de glorieuze ministerie van onze Here: de genezingen en buitengewone wonderen die Hij deed; Zijn medeleven en zorg voor de armen en verdrukten; Zijn grote en prachtige overwinning op de duivel en zijn demonen; en Zijn dood en wederopstanding op de derde dag.
Om samen te vatten, op dezelfde manier waarop het lichaam van de Here (het brood) ons fysieke gezondheid geeft, geeft Zijn bloed (de wijn) ons geestelijke gezondheid.
Bisschop Edir Macedo