Alles begon vanaf het moment dat ik op 21-jarige leeftijd op mezelf ging wonen. Vanwege situaties uit het verleden was ik niet gelukkig. Ik dacht dat ik het geluk zou vinden als ik het huis uitging, maar in feite nam de eenzaamheid juist toe.
Omdat ik me zo voelde, zocht ik naar manieren om deze leegte te vullen. Ik zocht het geluk in de verkeerde dingen en plaats. Ik begon heel veel uit te gaan en dronk toen veel, zodoende kwam ik in situaties terecht waarin ik me liever niet bevond. Deze dingen vulden mijn innerlijke leegte niet, want wanneer ik weer onderweg naar huis was, zonk de realiteit weer in.
Relaties en uitgaan brachten mij niet het ware geluk, waar ik zo naar zocht. Dit ging zo’n 11 jaar door en telkens liet ik me leiden door mijn gevoelens. Hierdoor was mijn kijk op het leven erg wisselvallig. Wanneer de omstandigheden goed waren, was ik positief en hoopvol, waren de omstandigheden negatief, dan verloor ik de hoop.
Ik werd door mijn moeder uitgenodigd om naar het UKGR Centrum te komen. Ik kreeg de begeleiding om op de juiste manier met mijn problemen om te gaan, begon verschillende gebedskettingen te volgen en woonde ook trouw de diensten op zondag bij. Mijn situatie veranderde niet van de ene op de andere dag, het was een proces, maar na een paar maanden begon ik al veranderingen te zien in mijn leven.
Na anderhalf jaar was mijn leven totaal veranderd. Vandaag de dag ben ik een totaal ander persoon. Ik weet nu hoe ik met situaties om moet gaan. Ik heb nu rust en vrede in mij en hoef niet meer uit te gaan en te drinken om mij gelukkig te voelen.
Nu kan ik eindelijk zeggen dat ik het ware geluk heb gevonden.
Orisia Swinnen