raiva-706x410Weet je, iemand beschrijven die je zo lang hebt bekritiseerd en gehaat is moeilijk, maar laten wij een poging wagen…
Cristiane, ik haatte jouw stem, simpelheid, zachtmoedige karakter, kortom, jouw hele manier van zijn.
Ik haatte het wanneer jij iets poste over helpen, leren veranderen, omgaan met situaties zoals misbruik en geweld, kwetsende woorden – ik haatte jou gewoon. Ik probeerde zelfs om om jou te mogen, maar ik kon het gewoon niet!
Op een dag noemde ik jou een hypocriet op jouw blog en in plaats dat jij mij ook terug zou beledigen, handelde jij als een vriendin en was jij liefdevol, in tegenstelling tot ik… Ik beledigde jou met mijn woorden, schold jou zelfs uit en jij schreef heel subtiel, onder mijn beledigende zinnen, het volgende:
“Lieve schat, ik weet hoeveel jij hulp nodig hebt, ik ben hier voor je en zal voor jou bidden.”
Toen werd ik pas echt boos en zei “wat nou bidden, jij gaat jouw tijd verspillen”. Ik verwijderde jou onmiddellijk van mijn emails van social mediasites. Het ergste van dit alles is dat ik dacht dat alles goed met mij ging. Ik ging nooit om adviezen vragen of hulp bij iemand, mijn hoogmoed stond het mij niet toe.
Op een zekere dag vroeg een vrouw van een pastor mij om deel te nemen aan een dienst voor vrouwen en tot mijn frustratie was jij daar. Ik vroeg mijzelf af: “Waarom moest het nou haar zijn?!!!” Maar dit keer lette ik op de woorden die jij zei en huilde de gehele tijd.
Ik geef toe dat als ik het vandaag de dag kon doen ik jou een warme omhelzing zou geven! Ik kende jou toen niet eens, maar ik haatte jou dag na dag.
Door dat woord dat jij mij gaf kreeg ik echt berouw voor het feit dat ik zo onbeschoft was… Ik gedroeg mij ordinair toen ik jou uitschold…
Ik ben het niet waard om hier te zijn en jouw aandacht te ontvangen. Ik voel een enorme schaamte als ik jou alles vertel dat ik dacht en hoeveel ik jou oordeelde.
“Ik zal voor jou bidden, want hetgeen dat jij nodig hebt, is gebed.”
Ik stopte, las het en huilde.
Ik zei tegen mijzelf: Mijn God, hoe kan zij zo medelevend tegenover mij zijn?
Wat voor persoon ben ik?
Wat voor een waardeloos mens ben ik?
Wat kan ik doen om beter te worden?
Nu kan ik openbaren wie ik ben:
Ik ben een jongedame die op 12 jarige leeftijd misbruikt werd en die met woede jegens alles en iedereen opgroeide. Ik werd verslaafd aan alcoholische dranken, dronk de hele dag en nacht, en verdronk mijn tranen in een glas aan de bar.
Dit is wie ik was, niet meer wie ik ben. Ik neem deel aan de hulp die de Godllywood biedt.
Dank je wel!
Francis Medeiros