Ik was onzeker en leed aan een minderwaardigheidscomplex. Het begon allemaal toen ik op jonge leeftijd werd misbruikt. Daardoor voelde ik mij niet geliefd, maar dat durfde ik aan niemand te vertellen, ook mijn ouders niet.
Ik voelde mij echt minder dan anderen, wat uiteindelijk ook leidde tot zelfmoordgedachtes. Ik zag de dood als een manier om een einde te maken aan dit leed. Er was niemand die interesse toonde in mij en alles wat ik deed was toch niet goed, dus waarom zou ik op deze manier verder leven? Vaak speelde de gedachte om voor een trein te springen. Het was echt verschrikkelijk om met deze gedachtes rond te lopen.
Via een vriend kwam ik naar de UKGR en daar leerde ik ook de JvO kennen. Daar ben ik in contact gekomen met mensen die oprecht geïnteresseerd in mij waren en dat was ik niet gewend. In de diensten ontdekte ik dat ik geestelijke problemen had. Voorheen dacht ik eigenlijk dat het heel normaal was, maar nu raakte ik me er bewust van dat het niet zo was. Ik nam deel aan de diensten van vrijdag om de complexen en zelfmoordgedachtes te overwinnen.
De diensten van zondag woonde ik bij voor de versterking van mijn innerlijk. Daarnaast begon ik ook deel te nemen aan de activiteiten van de JvO. Stap voor stap begon ik veranderingen in mijzelf te zien. De onzekere persoon die ik vroeger was, ben ik vandaag de dag niet meer.
Nu ben ik zelfverzekerd. Ik ben nu een totaal ander persoon geworden, iemand die van het leven geniet. Ik ben de UKGR echt dankbaar, want hier heb ik ontdekt dat het leven echt de moeite waard is.
Fithy Gebremichael

Ik was onzeker en leed aan een minderwaardigheidscomplex. Het begon allemaal toen ik op jonge leeftijd werd misbruikt. Daardoor voelde ik mij niet geliefd, maar dat durfde ik aan niemand te vertellen, ook mijn ouders niet.
Ik voelde mij echt minder dan anderen, wat uiteindelijk ook leidde tot zelfmoordgedachtes. Ik zag de dood als een manier om een einde te maken aan dit leed. Er was niemand die interesse toonde in mij en alles wat ik deed was toch niet goed, dus waarom zou ik op deze manier verder leven? Vaak speelde de gedachte om voor een trein te springen. Het was echt verschrikkelijk om met deze gedachtes rond te lopen.
Via een vriend kwam ik naar de UKGR en daar leerde ik ook de JvO kennen. Daar ben ik in contact gekomen met mensen die oprecht geïnteresseerd in mij waren en dat was ik niet gewend. In de diensten ontdekte ik dat ik geestelijke problemen had. Voorheen dacht ik eigenlijk dat het heel normaal was, maar nu raakte ik me er bewust van dat het niet zo was. Ik nam deel aan de diensten van vrijdag om de complexen en zelfmoordgedachtes te overwinnen.
De diensten van zondag woonde ik bij voor de versterking van mijn innerlijk. Daarnaast begon ik ook deel te nemen aan de activiteiten van de JvO. Stap voor stap begon ik veranderingen in mijzelf te zien. De onzekere persoon die ik vroeger was, ben ik vandaag de dag niet meer.
Nu ben ik zelfverzekerd. Ik ben nu een totaal ander persoon geworden, iemand die van het leven geniet. Ik ben de UKGR echt dankbaar, want hier heb ik ontdekt dat het leven echt de moeite waard is.
Fithy Gebremichael