“Wees op uw hoede dat u de HEERE, uw God, niet vergeet, en daardoor Zijn geboden, Zijn bepalingen en Zijn verordeningen, die ik u heden gebied, niet in acht neemt. Wanneer u eet, verzadigd wordt, goede huizen bouwt en daarin woont, uw runderen en uw kleinvee talrijk worden en ook uw zilver en goud toeneemt, ja, alles wat u hebt, talrijk wordt, pas ervoor op dat uw hart zich dan niet verheft en u de HEERE, uw God, vergeet, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft; Die u geleid heeft in die grote en vreselijke woestijn, met gifslangen, schorpioenen en droogte, waar geen water was; Die uit hard gesteente water voor u liet komen, Die u in de woestijn het manna liet eten, dat uw vaderen niet gekend hadden, opdat Hij u zou verootmoedigen en u op de proef zou stellen, om u uiteindelijk wel te doen; en dat u dan niet in uw hart zegt: Mijn eigen kracht en de macht van míjn hand heeft dit vermogen voor mij verworven.” (Deuteronomium 8:11-17)

Hier zien we dat God ons waarschuwt voor een van de vele misleidingen van het hart.

Meestal gebeurt dit meer met degenen die; God al een tijdje dienen, bevrijd werden, zegens in bezit namen, de waarheid kennen, maar plotseling vergeten waar Godze vandaan heeft gehaald.

En zo beginnen ze zich zelfvoorzienend te voelen, ze zijn niet langer afhankelijk van God, maar van hun eigen krachten en opgedane ervaringen. Ze accepteren geen correcties, aanwijzingen en ze willen de dingen op hun eigen manier doen, omdat ze denken dat ze het het beste weten.

Op een subtiele manier worden ze heren van zichzelf (slaven van de duivel), en niet langer dienaren van God…

Hoevelen zijn in deze val gelopen!