Zijn gehele leven bestond uit overwinningen;
Ook al moest hij ervoor bedriegen, desondanks veroverde hij…
Hij veroverde het recht van de eerstgeborene,
Hij veroverde een gezin, en ten slotte,
Veroverde hij financieel succes.
Maar, met elke stap die hij maakte, verslechterde zijn binnenste.
Het zaad van het slechte karakter groeide, stilletjes, in hem.
Net zoals de meerderheid van de mensen geloofde hij dat het economisch succes zijn gebreken zou compenseren.
Aan het einde zou hij vrij en overwinnend uitkomen.
Maar dat was niet het geval.
De dag van de afrekening brak aan.
Esau kwam hem tegemoet en met hem volgden 400 krijgsmannen.
Jakob had geen enkele plaats om naartoe te vluchten.
Met wat zou hij hem confronteren?
Vrouwen, kinderen en dieren?
Geld, goud en rijkdom?
Wat baatte zijn veroveringen hem nu?
Hij was heel erg bang.
Bang om te sterven (zie Genesis 32:7).
Hij riep tot de God van zijn opa en vader,
“Red mij toch uit de hand van mijn broeder, uit de hand van Esau, want ik ben bevreesd voor hem: misschien zal hij komen en mij verslaan, zowel moeder als kinderen” (Genesis 32:11).
Maar de angst voor de dood vervolgde hem.
Alsof het uur van de dood was aangebroken, was zijn reactie om zich van alles te ontdoen.
“Toen stond hij in die nacht op, nam zijn beide vrouwen, zijn beide slavinnen en zijn elf zonen, en trok de doorwaadbare plaats van de Jabbok over; hij nam hen en deed hen de beek overtrekken, en hij bracht alles wat hij had naar de overzijde. Zo bleef Jakob alleen achter…” (Genesis 32:22-24).
Toen hij alleen achter bleef in de afhankelijkheid van God, verscheen de Man (Jezus) hem en transformeerde hem in de zegen, naar het voorbeeld van zijn opa.
Die plaats noemde hij Penuël, want
“(zeide hij) ik heb God gezien van aangezicht tot aangezicht en mijn leven is behouden gebleven” (Genesis 32:30).
Bisschop Edir Macedo