Er zijn moment in het leven waarop men niet kan wachten voor de volgende dag.
Tijdens de ministerie van Jezus werden de zieken onmiddellijk genezen. De vermenigvuldiging van de broden en vissen gebeurde ook ter plekke. De wederopstanding van Lazarus gebeurde meteen.
Als wij Dezelfde Geest van Jezus hebben, waarom zouden we dan moeten wachten voor het antwoord?
Natuurlijk zijn er dingen die een bepaalde tijd vereisen.
“Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd; er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te rukken…” (Prediker 3:1-2) NBG ’51.
Maar dat wil niet zeggen dat alles, inclusief de basisbehoeftes, ook hun tijd hebben om op te wachten.
Men dient te bekijken of de tijd een bondgenoot is van de twijfel. Als dat het geval is, geef dan geen tijd aan de tijd. Ga achter uw doel aan, doe wat u moet doen, maar accepteer die situatie niet langer.
Hoe kunt u de honger van een wanhopige persoon verlichten in de verre toekomst?
Toen twintigduizend hongerige mensen niets hadden om te eten in de woestijn, beval Jezus Zijn discipelen om hun daar te voeden.
Wat voor tijd is er voor een schipbreuk? Er is geen tijd, de drenkelingen dienen meteen gered te worden.
De bepaalde tijd is volkomen afhankelijk van de noodzaak van de situatie. Dat wil zeggen, urgente behoeftes vereisen urgente reacties.
En alleen de macht van het bovennatuurlijke geloof handelt onmiddellijk.
Of is deze macht gelimiteerd aan de tijd?
Het natuurlijke geloof is gelimiteerd aan de tijd, maar het bovennatuurlijke geloof is dat niet.
Is de God van Abraham niet dezelfde vandaag de dag?
Waarom wachten op de toekomst, als de noodzaak zich in het heden bevindt?
Het geduld heeft ook zijn grenzen.
Bisschop Edir Macedo