Schijn bedriegt, toch?

Sinds jongsafaan was ik al bekend met de UKGR en de JvO. Ik kwam namelijk al met mijn ouders mee.

Op zich ging alles goed met mij, ik ging naar school, had vrienden en alles verliep goed.

Naarmate ik ouder werd had ik moeite met keuzes maken maken in het leven. Ik was een rustig persoon en was veel bezig met muziek (rap) en voetbal. Ik kreeg veel enthousiaste reacties over mijn rap kunsten. Zo begon ik het nog leuker te vinden en begon er extra aandacht aan te besteden.

Ik begon met mijn vriendengroep elke week naar huisfeesten te gaan en daar begon ik ook veel mensen te leren kennen. Ik was rustig, maar wilde juist opvallen.

Op een gegeven moment begon ik veel alcohol te drinken en zo leefde ik voor jaren.

Thuis begon het niet goed te gaan want mijn ouders gingen scheiden. Daarbij kwamen we in een situatie terecht waarin we onverwachts te horen kregen dat we ons huis moesten verlaten.

Vanaf dat moment leefde we gespreid van elkaar, we woonden bij familieleden.

In dat zelfde jaar overleed een vriend van mij vanwege een ongeluk. Er gebeurde veel. Op school moest ik een jaar overdoen.

Dit alles waren factoren die mij aan het denken zette, ik zat in een put. Ik kwam op een punt dat ik begon te begrijpen waarom mensen zelfmoord pleegde, maar omdat ik in de UKGR en tijdens de JvO ook leerde over de consequenties, wist ik dat zelfmoord geen optie voor mij zou zijn.

Men wist van mij dat ik naar de UKGR ging en dit verwerkte ik ook in mijn raps, maar alleen ik wist hoe ver ik eigenlijk van God leefde.”

Na een moeilijke periode begon ik te beseffen dat ik hulp nodig had, dus begon ik de bijeenkomsten in de UKGR te volgen voor mijn verandering. Ik begon vaker naar de JvO te komen en nam afstand van de slechte vriendschappen.

Naarmate de tijd begon ik veel veranderingen te zien in mijzelf en mijn familieleden begonnen het ook op te merken, omdat ik niet meer brutaal tegenover hun was. Ik kon bezig zijn met rap op een positieve manier. Het was niet zozeer dat het negatief was, maar dit keer was het niet nep, ik droeg geen masker meer.

Nu heb ik de feestjes, alcohol, slechte vrienden niet meer nodig om gelukkig te zijn. De bijeenkomsten in de UKGR en de JvO bijeenkomsten zou ik voor geen goud willen missen want het heeft me heel veel versterkt om op het goede pad te komen. Ik heb nog veel punten die ik kan veranderen, maar met God lukt alles. Ik ben blij met mezelf.

Glodi Mbwete