Vanuit het oogpunt van het natuurlijke geloof hebben de tiendes niets te maken met het huwelijk. Echter, vanuit het oogpunt van de Bijbel, oftewel, het bovennatuurlijke geloof, hebben die twee met elkaar te maken.
De tiendes zijn het begin van een relatie met God.
Ze zijn de eerstelingen, de eerste vruchten of het eerste van alles in het leven dat op het altaar geplaatst wordt als een erkenning van de heerschappij van de Here Jezus in onze levens.
Ze zijn een teken van een verbond, pact of een huwelijk met Hem.
Een ring om de ringvinger symboliseert een verbintenis die met iemand is aangenomen. Op dezelfde manier symboliseren de tiendes een verbintenis met God en stellen zij de Here Jezus voor, die de Bemiddelaar van het Nieuwe Verbond is tussen de Schepper en het schepsel (zie Hebreeën 9:15 en 12:24).
De tiendegever wordt zelf de tiende, op dezelfde manier waarop Jezus ook de Tiende van God was voor de mensheid (zie Jeremia 2:3).
Tiendes en offerandes waren de condities die vereist waren aan de kinderen van Jakob om tot God terug te kunnen keren.
“…Keert terug tot Mij, dan zal Ik tot u terugkeren, zegt de HERE der heerscharen. En dan zegt gij: In welk opzicht moeten wij terugkeren? Mag een mens God beroven? Toch berooft gij Mij. En dan zegt gij: Waarin beroven wij U? In de tienden en de heffing. Met de vloek zijt gij vervloekt, en Mij berooft gij, gij volk in zijn geheel” (Maleachi 3:7-9) NBG ’51.
De tiendes stellen een partnerschap op met de Heer van de Heerscharen.
Bovendien bewijst de tiendegever aan zichzelf, de wereld en aan de auteur van de vloek dat zijn Geloof in de Levende God niet nep is.
Er is geen andere manier. Wie de Zegel van God, het Onderpand van de Geest, de Vrede, de Blijdschap, de Liefde en het Leven wil hebben, dient zicht te verenigen met de Almachtige God van Abraham, door middel van trouwheid in de tiendes.
Zo niet, dan zal hij, op een middelmatige manier, een droog leven leiden.
Bisschop Edir Macedo