Hoogmoed is de bron van alle zondes. Hij komt op de meest onwaarschijnlijke plekken voor. Iemand kan hoogmoedig zijn vanwege het feit dat hij hoogmoedig is en weer anderen zijn hoogmoedig omdat zij niet hoogmoedig zijn. Terwijl de één zich hoogmoedig maakt in feit dat hij een atheïst is, kan een ander weer hoogmoedig zijn in zijn toewijding naar God toe. Veel kennis kunnen een persoon hoogmoedig maken, en zelfs onwetendheid kan een bron van hoogmoed worden voor sommige mensen. Er is geen enkele zonde of menselijke fout die erger of viezer is dan hoogmoed.
Er bestaan twee genezingen voor hoogmoed: nederigheid en vernedering. De tweede komt voornamelijk voor wanneer u weigert om de eerste te accepteren.
Nederigheid is een keuze. U kunt het aanleren en in praktijk zetten.
Vernedering is geen keuze, maar een gevolg. Hij gebeurt uiteindelijk door de eigen acties van de hoogmoedige persoon.
“Wie hoogmoedig was, slaat de ogen neer, wie trots was, buigt het hoofd. Want de dag komt dat alleen de HEER hoog verheven is” (Jesaja 2:11) NBV.
Met dank aan: Bisschop Renato Cardoso