Thuis was er vaak sprake van ruzie. Zodoende groeide ik op met onzekerheden en een angst om fouten te maken.
Op jonge leeftijd begon ik met mijn ouders naar de kerk te gaan. Al gauw maakte ik deel uit van de JvO. JongerenGroep. Daar leerde ik andere jongeren kennen en vanwege de blijdschap en gezelligheid die er was, voelde ik me al gauw thuis. Maar mijn thuissituatie was een ander verhaal.
Onze financieel leven was niet stabiel en toentertijd hadden we geen eigen huis. We woonden 4 jaar lang samen in een huis met zigeuners uit West Europese landen.
Wij waren een gezin van 6 mensen die 2 kamers deelden, waarbij ik in dezelfde kamer sliep als mijn broertjes. Ik werd daar heel gefrustreerd en boos over, omdat ik in mijn pubertijd kwam en, net als ieder meisje van mijn leeftijd, privacy wilde. Mijn vader was de kostwinnaar. Mijn moeder was erg ziek en lag vaak in het ziekenhuis, waardoor ik voor mijn broertjes zorgde. We waren altijd bang dat we onze moeder zouden verliezen.
Thuis was er vaak sprake van ruzie. Zodoende groeide ik op met onzekerheden en een angst om fouten te maken. Ik wilde perfect gevonden worden door anderen, maar hoe ouder ik werd, hoe onzekerder ik werd. Ik zette een masker op en deed me anders voor dan ik in werkelijkheid was. Bovendien ging het ook niet goed op school en voelde ik me minderwaardig en minder slimmer dan de anderen.”
ander Zelfbeeld. “Tijdens deze moeilijke periode van mijn jeugd, was de JvO een grote steun. Het was niet alleen maar lol maken en lachen, ik kreeg boodschappen mee die mij als persoon hebben veranderd. Ik leerde hoe ik anders kon handelen om andere resultaten in mijn leven te behalen en door te luisteren naar de adviezen, heb ik mijn diploma kunnen halen en een vervolgopleiding kunnen doen. Mijn geloof deed mij inzien dat mijn waarde niet bepaald wordt door wat anderen van mij denken, maar dat ikzelf de waarde moest inzien die God mij al had gegeven.
De onzekerheden hebben nu geen controle meer over mij en ik voel me niet minder dan anderen. We hebben ons eigen huis, waar er vrede, liefde en respect is. Nu kan ik zeggen dat ik blij ben met mezelf en mijn leven.”
Oletta João