Ik ben zowat in de UKGR geboren. Mijn ouders waren al leden voordat ik geboren was. Mijn moeder heeft hier een wonder bereikt in haar gezondheid, mijn vader overwon zijn innerlijke strijden en mijn beide broers bereikten hier innerlijke vrede en een goed huwelijk. Maar ondanks het feit dat ik opgroeide in een positieve omgeving waar veel mensen levensveranderingen bereikten, was dat niet het geval voor mij. Ik voelde me juist leeg en heel eenzaam.

Ik probeerde vrede en plezier te vinden in vrienden en muziek, maar er was niets dat mijn leegte kon vervullen. Ondanks dat ik een “kerkmeisje” was, begon ik dingen te doen waarvan ik wist dat ze verkeerd waren, maar ik deed van alles om blijdschap te voelen. Ik sprak niet over hoe ik me voelde en dat ik soms van de eenzaamheid moest huilen.

Ik deed alsof alles goed ging, maar ondertussen werd ik zowel op school als thuis opstandig. De situatie werd zo erg dat ik van school werd gestuurd en op mijn nieuwe school een niveau moest zakken. Bovendien gaf ik altijd anderen de schuld van mijn problemen en zocht de fout nooit bij mezelf. In de kerk was ik heel beleefd en aardig, maar daarbuiten was ik heel brutaal en bot. Ik was iemand die met twee gezichten rondliep”

HET BESEF. “Er kwam een keerpunt toen ik besefte dat ik niet zo verder kon. Ik kon de innerlijke pijn en last niet meer dragen.

Toen ik de beslissing nam om te veranderen kwamen de boodschappen die ik hoorde tijdens de diensten van de UKGR, steeds sterker over en ik voelde me vaak aangesproken. Ik begon gehoor te geven aan wat er werd gezegd. Ik begon in te zien dat de fout niet altijd bij een ander lag, maar dat ik de verantwoordelijkheid moest nemen voor mijn leven.

De counselingen en hulp die ik ontving hielpen mij om me open te stellen en te veranderen. Terwijl ik veranderingen in mezelf opmerkte, werd dit ook zichtbaar in mijn thuissituatie. Ook mijn schoolresultaten gingen naar voren.

Zoals ik vroeger “mijn best” deed om opstandig en brutaal te zijn, deed ik dat nu om de hulp van God te aanvaarden en dat heeft mij alleen goed gedaan. Ik ontmoette mijn vriend in de UKGR en hij was een grote steun voor mij. God heeft hem vaak gebruikt om mij te helpen.

Ik heb mijn school op het juiste niveau succesvol kunnen afmaken en behaalde mijn diploma.  Mijn vriend vroeg mij ten huwelijk en wij zijn nu gelukkig getrouwd. Maar boven alles heb ik nu innerlijke vrede en rust. Ik ben werkelijk gelukkig. Ik heb geen masker meer nodig. Nu help ik zelfs anderen om dezelfde vrede te vinden die ik vond.

Voorheen waren mijn vader, moeder en mijn broers degenen wiens levens op een mooie manier waren veranderd door God. Nu kan ik zeggen dat ik ook mijn eigen verhaal en mijn eigen overwinning heb. Het enige wat ik al die tijd had moeten doen was luisteren en praktiseren.”

Eliana do Rosario van Overbeek