Velen proberen dit te vermijden, proberen zich te verbergen uit angst om hetgeen dat komt te moeten confronteren… Maar er is geen ander alternatief om te overwinnen, men moet de strijd aangaan, van gezicht tot gezicht
“En de Here zeide tot hem: Ik ben met u, daarom zult gij Midjan verslaan als was het één man” (Richteren 6:16).
God wendde Zich tot Gideon en bleef van Gezicht tot gezicht met hem en verzekerde hem van het volgende: “Ik ben met u”.
De waarheid is dat wij allen onmiddellijk onze obstakels willen overwinnen, onze problemen willen oplossen, onze doelen behalen en onze dromen realiseren, toch?
Alles moet nu gebeuren. Maar dit “nu” kan alleen maar plaatsvinden wanneer God met ons is, en daarvoor dienen wij uit onze grot te komen, stoppen om ons te verbergen en bang te zijn voor de dreigementen van de vijanden (de problemen). Een voorbeeld hiervan is Gideon, God verscheen aan hem en bevestigde “En de Here zeide tot hem: Ik ben met u, daarom zult gij Midjan (de problemen) verslaan als was het één man”. Oftewel, de strijd is onvermijdelijk, terwijl de overwinning afhankelijk is van het gehoorzamen van de Stem van God, omdat er niets is dat wij niet kunnen overwinnen of veroveren met de aanwezigheid van God;
“Toen zeide hij tot Hem: Indien ik genade in uw ogen gevonden heb, geef mij dan een teken, dat Gij het zijt, die met mij spreekt” (Richteren 6:17).
Gideon maakte een fout door een teken aan God te vragen, aangezien God hem al gezegd had dat Hij met hem was. Maar fouten… wie heeft ze nooit gemaakt of maakt ze niet? Wij allen maken fouten. Maar de ergste fout kan alleen gemaakt worden door degenen die de waarheid kennen, degenen die van God Zelf de bevestiging ontvingen: “Ik ben met u…” en hoe maken zij een fout? Door een zichtbaar teken te willen… iets te willen voelen of zien om te geloven. Terwijl hetgeen dat God beloofd is om al onze vijanden (de ongerechtigheden, problemen, moeilijkheden, vernederingen enz) te verslaan alsof ze één man waren!
Dit is de waarheid: wie om tekenen vraagt, zal ook alleen maar tekenen zien! En om tekenen te zien is het niet nodig om te offeren. Men overtuigt zichzelf door makkelijke offers te brengen in plaats van ware offers.
“Ga niet vanhier weg, voordat ik bij U terugkom en de gave die ik ga halen, voor U neerleg. En Hij zeide: Ik zal blijven, tot gij terugkomt” (Richteren 6:18).
God is nederig en geduldig om te wachten om te kijken wat mijn reactie en visie, en ook die van u, zal zijn ten opzichte van het voorstel dat Hij ons doet.
De grootte van ons offer toont de grootte van ons geloof, opstand en visie ten opzichte van Zijn beloften. Gideon was overtuigd dat wat hij deed correct was en hij was er zo overtuigd van dat de Engel zei dat Hij zou wachten. Niet dat de Engel Zich vergiste, maar Hij gebruikte in feite die situatie om Gideon te tonen dat de dingen niet gaan op de wijze dat hij wilde.
Merk op dat God niets aan Gideon gevraagd had, hij was zelf degene die een offerande wilde bereiden volgens zijn eigen intentie. Hij dacht dat God zich zodoende over hem zou verheugen. Wanneer wij echter de dingen op onze manier willen doen, zal het resultaat altijd teleurstellend zijn, maar wanneer wij het doen op de manier waarop God het vraagt, zal het resultaat altijd verbazingwekkend zijn.
“Toen ging Gideon naar binnen en bereidde een geitebokje en ongezuurde broden van een efa meel; het vlees deed hij in een mand en het vleesnat in een pot, en hij bracht het Hem onder de terebint en zette het Hem voor” (Richteren 6:19).
De goede bedoeling van Gideon werd zichtbaar door middel van zijn offerande, maar God heeft onze “goede bedoeling” of “goede intentie” niet nodig, Hij wil ons opstandige geloof zien dat gematerialiseerd wordt door middel van ons vrijwillige offer.
Merk op dat een makkelijk offer overal gepresenteerd wordt, daarom bracht Gideon het niet tot het Altaar (ook vanwege het feit dat er geen Altaar van God was) en hij bracht het “onder de terebint en zette het Hem voor”.
Eén ding is wat u, en ik, gewend zijn om aan te bieden, geven, offeren; iets totaal anders is wat God wil dat wij wij aan bieden en offeren!
Ondanks de armoede, alle moeilijkheden, wilde hij het geitenbokje, broden en vleesnat aanbieden, maar wat veranderde er? Wat voor oplossing gaf God hem? Geen enkele! Dat is wat er gebeurt wanneer men een “makkelijk offer” (geloof zonder opstand= makkelijk offer) presenteert: er is geen enkele zekerheid en het kleine beetje dat men had, zal men ook verliezen.
“Doch de Here zeide tot hem: Vrede zij u! Vrees niet, gij zult niet sterven” (Richteren 6:23).
Wanneer wij voor God offeren, zullen wij als gevolg hiervan ook offeren voor onszelf en voor anderen… dat is een feit! Maar de gevolgen van het ontbreken van offers aan God, toont dat mijn geloof in Hem religieus is en dat is heel erg gevaarlijk. Want als slachtoffer zijnde van het religieuze geloof, word ik kwetsbaar en zullen er acties van het kwaad in mijn leven aanwezig zijn. Ik zal ook angst manifesteren met betrekking tot de tekenen van God, die mij zullen tonen dat ik moet veranderen, mij bevrijden, weg moet gaan van het religieuze geloof om het opstandige geloof aan te nemen en uit te oefenen.
Merk in de bovenstaande vers op dat Gideon, nadat hij het religieuze geloof manifesteerde, door aan God te offeren wat hij wilde, toonde dat hij bang was om te sterven, terwijl God al tegen hem had gezegd en beloofd dat Hij met hem zou zijn. Maar omdat hij erop aandrong om alles op zijn manier te doen, dacht hij dat God hem zou doden… terwijl het plan van God juist was om hem de overwinning te geven over zijn vijanden en hem leven, voorspeld, blijdschap en de Behoudenis te geven.
God bestreed dat religieuze geloof met de bevestiging van hetgeen Gideon het meest wilde: vrede. Hij zei “Vrede zij u! Vrees niet, gij zult niet sterven” Zie wat voor gevaar er schuilt in het uitoefenen van het religieuze geloof, omdat dat ons “och, och, och…” doet zeggen. In plaats daarvan moest onze uitroeping zijn:
“Laat ons gerust optrekken en het in bezit nemen…” (Numeri 13:30).
Vrede is wat Gideon het meest wilde, maar hoe kon hij hij vrede bereiken als hij niet had gestreden? Eerst diende hij te strijden! Ik heb al in voorgaande boodschappen bevestigd dat: de prijs voor de vrede is de strijd. De strijd tegen de ongerechtigheid en alles dat niet van God komt.
“Toen bouwde Gideon daar een altaar voor de Here en noemde dat: De Here is vrede…” (Richteren 6:24).
Het Altaar van de Levende God kan alleen maar een Altaar genoemd worden wanneer daarop het offer geplaatst wordt waar God om vroeg.
Dit “altaar” dat Gideon opbouwde, diende nergens voor, aangezien niemand geloofde dat God aan hem was verschenen, en dat hij de bevrijder van het volk zou zijn en op een dag een leider van Israël zou zijn! Maar nadat hij het Altaar had opgericht waar God om vroeg en daarop het offer bracht waar Hij om vroeg, toen begon de situatie wél te veranderen en zagen allen de verandering in hem! Het zal niet anders met ons zijn!
God is met u en ik ook!
Bisschop Júlio Freitas