En de menigten hielden zich eensgezind aan wat door Filippus gezegd werd, omdat zij luisterden en de tekenen zagen die hij deed. Want bij velen die onreine geesten hadden, gingen die er onder luid schreeuwen uit; en veel verlamden en kreupelen werden genezen. En er ontstond grote blijdschap in die stad. (Handelingen 8:6-8)

Als we over deze passage nadenken, merken we op dat het werk van Filippus alleen gebaseerd was op wonderen en manifestaties van de kracht van God, zonder de Heilige Geest te benadrukken. Op dezelfde manier als sommige predikanten alleen werken voor veroveringen, geloofsbewegingen en zich richten op het materieel en fysiek welzijn.

Daarom was het noodzakelijk voor de toenmalige leiding om Petrus en Johannes te sturen om dit gat op te vullen en het probleem op te lossen. Aangezien het niet normaal is dat zoveel mensen het Woord ontvangen, zich laten dopen en niemand de Heilige Geest ontvangt!

…stuurden zij Petrus en Johannes naar hen toe, en toen die aangekomen waren, baden zij voor hen dat zij de Heilige Geest mochten ontvangen. (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleen gedoopt in de Naam van de Heere Jezus.) Toen legden zij hun de handen op en zij ontvingen de Heilige Geest. (Handelingen 8:14-17)

Er waren mensen die zo oprecht en voorbereid waren dat het voldoende was dat de apostelen hun de handen oplegden om gedoopt te worden met de Heilige Geest. Daar werden toen meer discipelen geboren!

In dezelfde passage kunnen we echter een man zien die Simon heette, die toverkunsten deed, mensen misleidde met tekens en hoog aangeschreven stond bij de mensen. Hijzelf, die een nog grotere kracht in Filippus zag, “gaf zichzelf” aan dit geloof, en werd zelfs gedoopt. Simon liep met Filippus om het prestige en de bewondering die mensen voor hem hadden niet te verliezen, maar hij had geen berouw en kende God niet…

En toen Simon zag dat de Heilige Geest gegeven werd door middel van de handoplegging van de apostelen, bood hij hun geld aan, en zei: Geef ook mij deze macht, opdat eenieder wie ik de handen opleg, de Heilige Geest ontvangt. (Handelingen 8:18-19)

Deze houding toonde wie hij was en de ambitie die hij droeg, want hij zag daar een lucratieve zakelijke kans!

Hoeveel zou hij kunnen profiteren van deze macht in zijn handen? Hij wist alleen niet dat deze macht niet met geld wordt gekocht, maar met “het leven opofferen” op het Altaar!

En toen herinnerde ik me die pastors die lawaai maakten met een wonderbaarlijk geloof, menigten verzamelden en zelfs van God leken te zijn, maar op het moment van de strijd, beproevingen, toen ze werden gedwarsboomd, toonden ze dat ze alleen glorie, roem en macht wilden in deze wereld…

Zij zijn degenen die een God predikten die ze nooit kenden, die zelfs werden genezen, een wonder hebben ontvangen, maar ze droegen ongerechtigheid in zich en daarom zijn ze gevallen, leeg, bitter, en willen ze hun goede naam en prestige ten koste van alles verdedigen!

Maar Petrus zei tegen hem: Laat uw geld met u naar het verderf gaan, omdat u dacht dat Gods gave door geld verkregen wordt! U hebt part noch deel aan deze zaak, want uw hart is niet oprecht voor God. Bekeer u dan van deze slechtheid van u en bid God of deze gedachte van uw hart u misschien vergeven wordt. Want ik zie dat u zo bitter als gal bent en een kluwen ongerechtigheid. (Handelingen 8:20-23)

Zelfs nadat hij deze woorden van Petrus had gehoord, antwoordde Simon, in plaats van zich te bekeren en zichzelf te vernederen: “Bidt u voor mij tot de Heere, opdat mij niets overkomt…”

Helaas begreep hij er niets van en bleef hij maar aan zijn welzijn denken… Moge God de “Simons” daarbuiten genadig zijn!

Aan de andere kant daalde de Heilige Geest neer op veel oprechte mensen. Het is glorieus om te weten dat het recht van de Bron van Leven is voorbehouden aan oprechte mensen!