Samen met mijn man en kinderen kwam ik naar de UKKG, denkende dat mijn leven goed was. Dat ik alles op orde had. Maar intussen had ik geen rust en vrede in mijn binnenste. Op een verschrikkelijke manier verloor ik mijn zusje en dat deed mij immens veel pijn van binnen, de gedachte hieraan beheerste mijn leven. Ik sprak er nooit over en kropte alles op in mijn binnenste.

Voor de buitenwereld leek alles perfect te gaan, maar binnen in mij had ik veel woede en vraagtekens, ik vroeg me vaak af hoe dit had kunnen gebeuren.Het stal mijn rust en vrede en het werd een innerlijk conflict. Als ik er alleen al over sprak werd ik emotioneel en hierdoor blokkeerde alles in mijn leven. Ik kon het geen plek geven.

Op een gegeven moment ben ik door een aanrijding ook heel erg ziek geworden. Ik had heel veel pijn en had er een whiplash aan overgehouden. Ik kreeg verschillende soorten medicatie, zware pijnstillers en moest hiermee leren leven.Toen begon ik ook iedere dinsdag naar de bijeenkomsten voor de genezing te gaan, want de artsen zeiden dat ik verlamd kon raken of na verloop van tijd afhankelijk zou worden van een rolstoel.

Ik bereikte het punt waarop ik mezelf afvroeg of ik wel zo moest doorgaan in het leven. Dat accepteerde ik niet. Mij werd ook geadviseerd om niet meer te werken. “Laat je medisch afkeuren.” Dat accepteerde ik niet. In een korte tijd werd ik vrij van mijn verdriet door alles te praktiseren wat ik leerde. Dit was niet gemakkelijk en ik veranderde ook niet in een dag. Ik moest van mijn kant ook willen veranderen.

Hierdoor transformeerde mijn leven! In mijn binnenste kon ik het overlijden van mijn zusje een plaats geven waardoor het mijn leven niet meer beïnvloedde. De whiplash ging weg, ik werd 100% genezen en mijn gezondheid is weer zoals daarvoor! Ik heb vandaag de dag de ware rust binnen in mij. Ik ben gelukkig, heb mijn familie en alles wat ik wenste.”

Nita Jahani