Verdrukking

De oorsprong van het woord verdrukking komt vanuit het Latijns “tribulatio.onis”, het heeft synoniemen zoals: marteling, beproeving, pijn, angst, kwelling, verdrukking en pijn.

Verdrukken was een manier van martelen die gebruikt werd in de middeleeuwen. Een persoon werd op zijn rug op de grond gelegd, met gewichten die op zijn borst werden geplaatst, de ene na de andere, totdat de persoon niet meer kon ademen en een punt zou bereiken waarbij diegene levend werd verpletterd.

De christenen in de tijd van het Romeinse rijk gingen door dit soort martelingen heen omdat ze de afgoderij van de keizers en gouverneurs niet accepteerden. Er waren maar twee opties: het geloof verloochenen en vrij zijn van de verdrukking of het geloof aannemen en levend verpletterd worden. Apostel Paulus schreef aan de Korintiërs over deze marteling genaamd; de lichte verdrukking van korte duur:

‘Daarom verliezen wij de moed niet; integendeel, ook al vergaat onze uiterlijke mens, toch wordt de innerlijke mens van dag tot dag vernieuwd. Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg. Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig.’ (2 Korinthe 4:16-18)

De martelingen waren niet momenteel en nog erger, ze waren niet licht. De martelingen waren niet kortstondig en ook niet mild. Behalve dat ze constant waren, veroorzaakten ze een immens martelaarschap, maar dat is precies hoe degenen die uit God geboren waren de marteling zagen, als licht en kortstondig, nadat alle kracht die door de Heilige Geest in hen werd geproduceerd veel groter was dan de kortademigheid veroorzaakt door gewichten of zijn ribben die braken, terwijl er gewichten werden toegevoegd.

Terwijl de verdrukking (marteling) wonden, pijn en lichamelijke zwakte veroorzaakte, verheugde de innerlijke mens, dat wil zeggen degenen die geestelijk waren, zich omdat ze zich bewust waren van wat hen te wachten stond in het Koninkrijk der Hemelen. Om deze reden ontkenden ze het geloof niet, ook al wisten ze dat ze soms dood zouden worden gemarteld. De enige manier om van de verdrukking af te komen was door het geloof te verloochenen, maar dat is voor iemand die uit God geboren is ONMOGELIJK!

Wie van God is weet wat hem te wachten staat na de dood. De lasten van verdrukking zullen een veel groter en blijvend gewicht opleveren: de eeuwige redding!

Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg. (2 Korinthe 4:17)

U heeft uzelf vast al afgevraagd: waarom heeft de Here Jezus niets gedaan om deze gewichten te verwijderen? Omdat de gewichten verwijderen hetzelfde zou zijn als het kruis van de Here Jezus verwijderen. Begrepen? Zonder kruis is er geen offer, zonder offer is er geen redding!

“..Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet..” (2 Korinthe 4:18)

De uit God geborene schenkt geen aandacht aan verdrukkingen, onrecht en vervolgingen, omdat hij weet wat hem te wachten staat na beproevingen of zelfs na de dood! Dit is te diep voor de natuurlijke mens om te begrijpen. Voor hen is het pure gekheid. Het verschil tussen de ware christen en de neppe christen werd gezien ten tijde van de verdrukking, aangezien de uit het vlees geborenen het geloof verloochenden en vluchtten.

Daardoor weten we op het moment van verdrukking wie we werkelijk zijn. Zo was het in het verleden en dat zal ook zo blijven tot de komst van onze Heer!

Daarom streven we ernaar dat iedereen de Heilige Geest ontvangt, want alleen Hij kan ons ondersteunen in momenten van de moeilijkheden. De verdrukking waarmee u nu wordt geconfronteerd, zal u laten zien of u uit God of uit het vlees bent geboren.

God zegene u!