Een zonde is een overtreding, begaan door de mens tegen God, het kan een handeling of een manier van leven.  pecado1_1
Het idee van “kleine zonde” en “grote zonde”, “lichte zonde” of “zware zonde”, is volstrekt vals, omdat ze allemaal ernstig zijn en zonder sprake van berouw kunnen ze allemaal leiden tot de verdoemenis in de hel.
De manier waarop de Almachtige echter handelt met elke fout toont dat de verschillende soorten zonden en de criteria daarvoor. Als dat niet zo was dan zou de Bijbel deze fouten en hun gevolgen niet opnoemen.
Laten we, om ze beter te onderscheiden, eens kijken naar de onderstaande voorbeelden:
David was al gevestigd in zijn heerschappij en had veel overwinningen. Maar terwijl de koningen met hun troepen in de oorlog waren, bleef hij liever in het paleis om te rusten. Die luiheid creëerde ruimte voor overspel en de zwangerschap van de vrouw van zijn trouwste militair, Uria.
Om zijn zonde te verbergen, loog en bedroog David en liet hem uiteindelijk ter dood brengen.
Het leven van Uria bracht hem de dood van vier kinderen. Dezelfde straf die hij voorstelde aan de profeet Natan om toe te passen aan de “rijke man die het schaap nam van de arme man” (zie 2 Samuel 12:1-7).
David gaf toe aan de verleiding van het vlees en zondigde. Hoewel berouw hem vergeving bracht, werd hij niet vrijgesteld van het kwaad dat hij had geplant. Hij onderging schande in hetzelfde paleisterras, werd ook wreed verraden en het zwaard van de dood kwam ook in zijn familie.
Jaren later, viel de man, die in de praktijk de gevolgen van ongehoorzaamheid had ondervonden, nogmaals.
David negeerde de instructies van de wet op de volkstelling en besloot om het uit te voeren met een ijdel doel. Hij leefde in een tijd van veel persoonlijke prestaties en voelde zich vanwege hen heel machtig. Hij wilde zijn kracht tonen en iedereen laten weten wat de omvang van zijn leger was. Hoogmoedig, dacht hij niet meer aan het feit dat zijn overwinningen van de Allerhoogste kwamen.
De zonde was nu in zijn geest geboren, en de gevolgen daarvan zouden zwaar zijn. Hij kreeg de toestemming om te kiezen welke van de drie straffen over Israël zou komen. Dat klopt! De hele natie zou ook lijden vanwege zijn overtreding. De zonde brengt pijn met zich mee voor uzelf en voor anderen.
David zag de Engel van de Heer zeventigduizend mannen doden door middel van een plaag.
De man die God als zijn bondgenoot had, had Hem nu als zijn Veroordeler met het zwaard in de hand (Kronieken 21:16). De hemel die zegeningen uitgoot, goot nou dood uit.
Hij wendde zich tot de Allerhoogste met zijn gebroken en verslagen geest. Hij bereikte de genade en de plaag hield op, nadat hij een Altaar had opgericht en had geofferd. Het Altaar dat hij had verworpen door de zonde, was nu de enige Plaats waar hij Verlossing zou vinden.
In beide situaties bereikte David Gods vergeving, omdat hij zich oprecht berouwde. De eeuwige gevolgen van zijn acties werden gewist. Maar de aardse gevolgen niet.
Het verschil tussen deze twee zondes van David, is dat de eerste zonde gepleegd werd vanwege vleselijke zwakte, toen hij zwichtte voor de verleiding. De tweede was geestelijk, omdat hij meer in de kracht van zijn eigen arm geloofde dan in de Goddelijke Voorziening.
Er doen zich te alle tijde mogelijkheden voor om te zondigen, en ze komen voor iedereen, maar we moeten niet vergeten dat de zonde een rebellie tegen God is, vooral wanneer het wordt begaan door mensen die de Heilige Schrift kennen.
Zelfs al ziet het menselijk oog het niet of beschouwt het de zonde niet als iets ergs, zonde is zonde, ongeacht diens intensiteit.
Met dank aan: Núbia Siqueira