Mijn ouders zijn 42 jaar getrouwd en hoewel zij door allerlei soorten problemen zijn heen gegaan (de mensen die hun kennen weten hierover) waren zij, en zijn zij nog steeds, voorbeeldfiguren voor mij en mijn man. Als wij vandaag de dag de professors zijn van The Love School, dan komt dat omdat wij bij hun zijn afgestudeerd.
Mijn jeugd was praktisch een voorbereiding voor de persoon die ik vandaag ben en voor hetgeen ik vandaag de dag doe. Mijn moeder heeft mij lessen geleerd die van onschatbare waarde voor mij zijn en die ik nooit en te nimmer vergeet of weiger na te leven. Lessen die, voor veel vrouwen, ouderwets zijn, maar die voor haar en voor mij hebben gewerkt. En ook voor veel van mijn vrienden die mijn moeder ook als hun moeder hebben gezien.
Ik zal vandaag over een zeer waardevolle les praten:
Respect
Het lijk misschien iets banaals, aangezien iedereen weet dat respect heel essentieel is in een huwelijk, maar helaas is de realiteit anders. Respect is wat vandaag de dag het meest ontbreekt in de meeste huwelijken, vooral van de zijde van de vrouwen. Op dezelfde manier waarop het feminisme ons veel vrijheid en rechten bood, is het ook een plaag voor ons geworden.
Veel vrouwen willen in discussie gaan met hun echtgenoten. Zij schelden, schreeuwen en worden telkens agressiever. Zij denken dat zij, om te krijgen wat zij willen, zich moeten verlagen tot een lager niveau. Zij doen wat zij willen zonder enkele rekening te houden met wat hun echtgenoten ervan denken of vinden. Zij gaan de deur zonder tekst of uitleg te geven, zijn totaal onafhankelijk, maar klagen daarna steen en been over het feit dat hun mannen niet rekening met hun houden. Allemachtig zeg!
Mijn moeder leerde mij dat respect een onderdeel is van mijn rol als echtgenote. Als ik wil dat mijn man voor mij zorgt, dan dien ik hem, door middel van mijn respect, zijn taak als leider te laten hebben.
U kunt misschien zeggen dat u de touwtjes in handen willen hebben en dat dit verhaal van de man die de leider van het huis is maar belachelijk is en dat als u de leiding niet neemt, niemand de leiding neemt. Goed, ik ben hier niet om uw manier van handelen te veranderen, maar om u te tonen wat voor mij, en alle vrouwen die ik ken, heeft gefunctioneerd. En wij hebben in gelukkige huwelijken.
Er zijn veel onattente mannen thuis vanwege gebrek aan respect. Zijn vrienden en zelfs “vriendinnen” zijn meer in staat om hem de waardigheid van een man te geven… maar daarna kunt u niet beginnen te klagen.
Met dank aan: Cristiane Cardoso